Akademio de Esperanto (bonalingve Agademujo de Esperanto), la supera komisiono de la Lingva Komitato, estas aro da sensencaj monstraj maljunuloj kiuj intencas bremsi la evoluon de esperanto. Fondita en 1807 ĝi celas defendi la lingvon kontraŭ la atakoj de murdemaj idistoj kaj naŭzaj volapukistoj. 200px|right|thumb|Akademia sigeloIli kunvenas unu fojon jare kaj decidas kontraŭ la evoluo de la lingvo. Ĝenerale tiu decidado konsistas el radike malakcepti novajn vortojn pro malamo al naciaj lingvoj speciale la anglan kaj francan. Ili proponas kunmetitajn vortojn sed ili estas nekompreneblaj de eksteruloj kio malfaciligas la lingvon al neparolantoj de esperanto (parazitoj). Tiaj konservativuloj neniam pensas, pri kiom da amuzo havus ekz. la ĉinoj, lernante novajn pruntovortojn eŭropajn.
Akademio de Esperanto (bonalingve Agademujo de Esperanto), la supera komisiono de la Lingva Komitato, estas aro da sensencaj monstraj maljunuloj kiuj intencas bremsi la evoluon de esperanto. Fondita en 1807 ĝi celas defendi la lingvon kontraŭ la atakoj de murdemaj idistoj kaj naŭzaj volapukistoj. 200px|right|thumb|Akademia sigeloIli kunvenas unu fojon jare kaj decidas kontraŭ la evoluo de la lingvo. Ĝenerale tiu decidado konsistas el radike malakcepti novajn vortojn pro malamo al naciaj lingvoj speciale la anglan kaj francan. Ili proponas kunmetitajn vortojn sed ili estas nekompreneblaj de eksteruloj kio malfaciligas la lingvon al neparolantoj de esperanto (parazitoj). Tiaj konservativuloj neniam pensas, pri kiom da amuzo havus ekz. la ĉinoj, lernante novajn pruntovortojn eŭropajn. Multe da geakademianoj, ankaŭ nomataj "Sentaŭguloj", estis aŭ estas geesperantistoj aŭ simpatiantoj.