Attributes | Values |
---|
rdfs:label
| |
rdfs:comment
| - Kiedy zimnym uściskiem marmury pochwycą Piersi twej cud i serce twoje purpurowe... Gdy wzbronią mu snów dawnych żądną snuć osnowę, A stopom biedz gościńców miłosnych tęsknicą... Mogiła, powiernica snów moich tajemnych, (Bowiem mogiła zawsze poecie jest zwierna) W tych nocach, co nie znają snu — długich i ciemnych, Rzeknie: Cóż ci, miłości kapłanko niewierna, Żeś nie zaznała — za czem płaczą zmarłych oczy? I czerw ci jak serdeczny wyrzut — ciało stoczy. Zobacz też: Pośmiertne żale — ten wiersz w przekładzie Zofii Trzeszczkowskiej Image:PD-icon.svg Public domain
|
dcterms:subject
| |
dbkwik:resource/LnuiOV1ARnBg2yIsYieKHw==
| |
dbkwik:resource/WglBShsp9V9mYtToH6YeZw==
| - Wiersz ze zbioru Kwiaty zła
|
dbkwik:wiersze/pro...iPageUsesTemplate
| |
Autor
| |
abstract
| - Kiedy zimnym uściskiem marmury pochwycą Piersi twej cud i serce twoje purpurowe... Gdy wzbronią mu snów dawnych żądną snuć osnowę, A stopom biedz gościńców miłosnych tęsknicą... Mogiła, powiernica snów moich tajemnych, (Bowiem mogiła zawsze poecie jest zwierna) W tych nocach, co nie znają snu — długich i ciemnych, Rzeknie: Cóż ci, miłości kapłanko niewierna, Żeś nie zaznała — za czem płaczą zmarłych oczy? I czerw ci jak serdeczny wyrzut — ciało stoczy. Zobacz też: Pośmiertne żale — ten wiersz w przekładzie Zofii Trzeszczkowskiej Image:PD-icon.svg Public domain
|