About: dbkwik:resource/1eEdZpn-W8ZmYyAyByF5sQ==   Sponge Permalink

An Entity of Type : owl:Thing, within Data Space : 134.155.108.49:8890 associated with source dataset(s)

AttributesValues
rdfs:label
  • Dobra pieśń
rdfs:comment
  • Ponieważ brzask się zwiększa, ponieważ zorza już płonie, Ponieważ nadzieja, która tak długo ode mnie stroniła, Raczyła znów przyjść do mnie, który ją wołam i wzywam, Ponieważ całe to szczęście chce być moim szczęściem, Skończyły się już teraz nieszczęsne myśli, Pierzchły złe sny, ach, zniknęła nareszcie Ironia, zaciśnięte usta I słowa, w których rozum zimny tryumfował; Z dala także zaciśnięte pięści i gniew Z powodu niegodziwców i głupców spotykanych; Z dala przebrzydła uraza! z dala Zapomnienie, którego się szuka w napojach szkaradnych! Albowiem chcę teraz, kiedy istota świetlna Wlała w moja noc głęboką tę jasność Miłości zarazem nieśmiertelnej i pierwszej, Przez łaskę, przez uśmiech, przez dobroć, Chcę, wiedziony przez was, piękne oczy o łagodnych blaskach, Przez ciebie prowadzony, o ręk
dcterms:subject
dbkwik:resource/LnuiOV1ARnBg2yIsYieKHw==
  • Stanisław Korab-Brzozowski
dbkwik:resource/WglBShsp9V9mYtToH6YeZw==
  • Wiersz
dbkwik:wiersze/pro...iPageUsesTemplate
Autor
  • Paul Verlaine
abstract
  • Ponieważ brzask się zwiększa, ponieważ zorza już płonie, Ponieważ nadzieja, która tak długo ode mnie stroniła, Raczyła znów przyjść do mnie, który ją wołam i wzywam, Ponieważ całe to szczęście chce być moim szczęściem, Skończyły się już teraz nieszczęsne myśli, Pierzchły złe sny, ach, zniknęła nareszcie Ironia, zaciśnięte usta I słowa, w których rozum zimny tryumfował; Z dala także zaciśnięte pięści i gniew Z powodu niegodziwców i głupców spotykanych; Z dala przebrzydła uraza! z dala Zapomnienie, którego się szuka w napojach szkaradnych! Albowiem chcę teraz, kiedy istota świetlna Wlała w moja noc głęboką tę jasność Miłości zarazem nieśmiertelnej i pierwszej, Przez łaskę, przez uśmiech, przez dobroć, Chcę, wiedziony przez was, piękne oczy o łagodnych blaskach, Przez ciebie prowadzony, o ręko, w której ma ręka zadrży, Iść prosto, czy to po ścieżkach mchem okrytych, Czy skały i kamienie zalegają drogę; Tak, chce iść prosto i spokojnie przez życie, Do celu, do którego los zwróci me kroki, Bez oporu, bez żalu, bez zawiści: To będzie obowiązek szczęśliwy radosnych walk. A ponieważ, by ukołysać dłużenie się drogi, Śpiewać będę nuty proste, powiadam sobie, Że ona słuchać mnie bez niechęci będzie zapewne: I zaprawdę, nie pragnę innego raju. Image:PD-icon.svg Public domain
is wikipage disambiguates of
Alternative Linked Data Views: ODE     Raw Data in: CXML | CSV | RDF ( N-Triples N3/Turtle JSON XML ) | OData ( Atom JSON ) | Microdata ( JSON HTML) | JSON-LD    About   
This material is Open Knowledge   W3C Semantic Web Technology [RDF Data] Valid XHTML + RDFa
OpenLink Virtuoso version 07.20.3217, on Linux (x86_64-pc-linux-gnu), Standard Edition
Data on this page belongs to its respective rights holders.
Virtuoso Faceted Browser Copyright © 2009-2012 OpenLink Software