| rdfs:comment
| - Najpierwszy Maximon, tonem zarozumiałym, tonem mistrza, zapytał się: — Pan strzelałeś? — Tak jest, ja... — Kuropatwa? — Kuropatwa. Za nic w świecie nie byłbym się przyznał do mego nierozsądnego postępku. — A gdzie jest? zapytał na nowo szukając w mojej torbie. — Przepadła, odparłem. Co pan chcesz? Nie miałem psa. O gdybym go miał... Przy takiem ryzykownem łgarstwie można śmiało zostać znakomitym strzelcem. File:'Dix heures en chasse' by Gédéon Baril 30.jpg Nagle, badanie to przerwane zostało. Pies pana Pontclone wystraszył przepiórkę. Mimo woli złożyłem się i paw! jak mówi Matifat.
|
| abstract
| - Najpierwszy Maximon, tonem zarozumiałym, tonem mistrza, zapytał się: — Pan strzelałeś? — Tak jest, ja... — Kuropatwa? — Kuropatwa. Za nic w świecie nie byłbym się przyznał do mego nierozsądnego postępku. — A gdzie jest? zapytał na nowo szukając w mojej torbie. — Przepadła, odparłem. Co pan chcesz? Nie miałem psa. O gdybym go miał... Przy takiem ryzykownem łgarstwie można śmiało zostać znakomitym strzelcem. File:'Dix heures en chasse' by Gédéon Baril 30.jpg Nagle, badanie to przerwane zostało. Pies pana Pontclone wystraszył przepiórkę. Mimo woli złożyłem się i paw! jak mówi Matifat. Jakiż jednak otrzymałem policzek nie oparłszy jak należy o ramię strzelby. Po moim strzale nastąpił zaraz strzał Pontclone. Przepiórka upadla a pies przyniósł panu zwierzynę i ten schował ją do torby. Nie zrobiono mi nawet tego honoru, przypuszczając choćby na chwilę że miałem także udział w śmierci niewinnej ptaszyny. Ale nie odzywałem się, nie śmiałem mówić. Wiadomo, że jestem zawsze nieśmiały w obec ludzi, którzy więcej umieją ode mnie. Pierwsze strzały żywo podrażniły amatorów polowania, bo też w ciągu trzech godzin, jedną zabić przepiórkę, to za mało! Niepodobna przypuszczać aby w Herissart, była tylko jedna, jedyna sztuka zwierzyny, gdyż w takim razie przypadłaby, jedna szósta przepiórki na strzelca. File:'Dix heures en chasse' by Gédéon Baril 31.jpg Przeszedłszy gaj znaleźliśmy się na zoranem polu. Wedle mego zdania, trotoar, daleko korzystniejszy do wycieczek jak zagony, w których lgnie i zapada noga. Nasze towarzystwo wraz z psami dwie godziny chodziło tam i napowrót nadaremnie. Wszyscy byli niesłychanie rozdrażnieni. File:'Dix heures en chasse' by Gédéon Baril 32.jpg Nareszcie o jakie czterdzieści kroków zerwało się stado kuropatw. Nie wiem czy to można zwać stadem bo cała jego ilość ograniczała się na dwóch właśnie kuropatwach. Strzeliłem i tym razem, zaraz za moim padły dwa strzały. Pontclone i Matifat strzelili prawie równocześnie. Jeden z ptaków spadł. Drugi poleciał najspokojniej i usiadł o jaki dobry kilometr od tego miejsca. Nad nieszczęśliwą kuropatwą co się też nasprzeczano. Matifat i Pontclone, obaj rościli sobie do niej prawo. Obrzucili się tedy docinkami i wyrzutami. Że to haniebnie, że to nie uczciwie, że ostatni raz ze sobą polują. I jeszcze więcej, czego już powtórzyć nie mogę. Nie ulegało wątpliwości, że strzały obu panów padły równocześnie. Był wprawdzie trzeci, który je uprzedził, ale o tem nie wspominano nawet, nie przypuszczano, żebym mógł trafić kuropatwę. Osądźcież sami! Dla tego też do sporu dwóch myśliwych wcale się nie mięszałem, choć miałem szczerą chęć ich pogodzenia. Ze jednak byłem nieśmiały, więc nie odwołałem się do mych przywilejów jako strzelec.
|
![[RDF Data]](/fct/images/sw-rdf-blue.png)