| rdfs:comment
| - W każdym mieście, w każdym kraju, jest jakiś zakład psychiatryczny, bądź dom opieki społecznej, do którego możesz się udać. Gdy dojdziesz do recepcji, zapytaj o kogoś, kto nazywa siebie "Strażnikiem Nieobecności". Pracownik będzie cię przekonywał, że osoba, którą chcesz odwiedzić już dłużej się tu nie znajduje, mimo to zapytaj go o spotkanie ponownie. Wzrok, którym spojrzy na ciebie recepcjonista, będzie można opisać tylko jako bezuczuciowy, po czym zaprowadzi cię w dół holem z dużą ilością drzwi po bokach. Będziecie iść, dopóki nie dojdziecie do żelaznych drzwi z okratowanym oknem, które otworzy ci przewodnik, lecz nie pójdzie z tobą dalej. Za nimi znajduję się mrok, nic więcej.
|
| abstract
| - W każdym mieście, w każdym kraju, jest jakiś zakład psychiatryczny, bądź dom opieki społecznej, do którego możesz się udać. Gdy dojdziesz do recepcji, zapytaj o kogoś, kto nazywa siebie "Strażnikiem Nieobecności". Pracownik będzie cię przekonywał, że osoba, którą chcesz odwiedzić już dłużej się tu nie znajduje, mimo to zapytaj go o spotkanie ponownie. Wzrok, którym spojrzy na ciebie recepcjonista, będzie można opisać tylko jako bezuczuciowy, po czym zaprowadzi cię w dół holem z dużą ilością drzwi po bokach. Będziecie iść, dopóki nie dojdziecie do żelaznych drzwi z okratowanym oknem, które otworzy ci przewodnik, lecz nie pójdzie z tobą dalej. Za nimi znajduję się mrok, nic więcej. Gdy wejdziesz do pomieszczenia, drzwi zatrzasną się za tobą. Jesteś teraz uwięziony, a jedyne, co możesz zrobić, to iść naprzód. Nie będziesz mógł zobaczyć ani podłogi, ani ścian, ani drzwi. Będziesz szedł przez długi czas, być może przez kilka dni. Podczas podróży zaczniesz czuć pustkę i zimno w środku. Będzie ci się wydawało, że dusza opuściła twoje ciało i zostawiła pustą skorupę. W międzyczasie usłyszysz echo kroków. Jeśli kroki staną się coraz głośniejsze, stracisz życie z rąk niewyobrażalnego koszmaru. Jeśli jednak kroki ucichną, musisz przeć do przodu, dopóki nie dotrzesz do kolejnych żelaznych drzwi, oświetlonych przez światło dobiegające zza drzwi. Otwórz je i wejdź do środka. W środku będzie ciemno jak w smole. Jedynym obiektem, który dasz radę zauważyć, będzie mały okrąg, oświetlany przez małą świeczkę. Za światłem będzie znajdowało się krzesło z powieszonym na nim płaszczem. Podejdź do krzesła, lecz nie siadaj na nim, bez względu na to, ile szedłeś. Poczekaj, aż świeczka się wypali, po czym sięgnij po płaszcz i zdejmij go. Następnym razem, gdy mrugniesz, znajdziesz się przed recepcją zakładu psychiatrycznego, bądź domu opieki społecznej, z którego przyszedłeś. Sięgnij do prawej kieszonki na piersi, gdzie znajdziesz oznakowany arkusz papieru pisany czerwonym atramentem. Nie czytaj zawartości arkusza, albo strażnik nieobecności stanie się obecny i zniszczy Cię z niewyobrażalnym bólem i cierpieniem. Ten papier jest obiektem 39. z 538. Ukrywaj go i nie pozwól, żeby się połączyły. Kategoria:The Holders Kategoria:Opowiadania Kategoria:Legendy miejskie Kategoria:Instrukcje
|
![[RDF Data]](/fct/images/sw-rdf-blue.png)