Aphrahat of Latijn: Aphraates (Syrisch: ܐܦܪܗܛ Ap̄rahaṭ, Grieks: Ἀφραάτης) (circa 270- circa 345) was een vierde eeuws Syrisch schrijver van Perzië die een 23-delige serie homilieën over de christelijke leer uitgaf. Hij was een asceet en hield vast aan het celibaat. Hij was misschien een bisschop en wordt soms als abt van de Mar Mattai Abdij, bij Mosoel, genoemd.
Aphrahat of Latijn: Aphraates (Syrisch: ܐܦܪܗܛ Ap̄rahaṭ, Grieks: Ἀφραάτης) (circa 270- circa 345) was een vierde eeuws Syrisch schrijver van Perzië die een 23-delige serie homilieën over de christelijke leer uitgaf. Hij was een asceet en hield vast aan het celibaat. Hij was misschien een bisschop en wordt soms als abt van de Mar Mattai Abdij, bij Mosoel, genoemd. Verder was hij een tijdgenoot van Ephrem de Syriër die invloedrijk was in het Romeinse christendom. Aphrahat wordt de Perzische wijze (hakkima pharsaya) genoemd vanwege zijn invloed in het Oosters Christendom buiten het Romeinse Rijk. Men weet zijn naam uit latere bronnen zoals Bar Bahlul (10e eeuw), elias van Nisibis (11e eeuw), Bar-Hebraeus en andere.