Pieśń ta rozpoczyna się łagodnie i powoli, ma narastające tempo i jest grana coraz szybciej. Rozpisana jest na solistę śpiewającego zwrotki i chór śpiewający refren. Nietypowość pieśni polega też na tym, że zaczyna się ona i kończy refrenem .
Kalinka to rosyjska pieśń ludowa z okolic Riazania. Najsłynniejsze opracowanie tej pieśni wykonał w 1860 roku Iwan Łarionow , wzorując się na o wiele dłuższym ludowym oryginale i specyficznym rytmie, silnie związanym z gubernią riazańską. Pieśń, w tej wersji, została odegrana po raz pierwszy jako część przedstawienia teatralnego autorstwa Łarionowa.