| abstract
| - My, Głowy Państw i Rządów Państw Członkowskich Organizacji Jedności Afrykańskiej (OJA): 1. Prezydent Ludowo-Demokratycznej Republiki Algierii 2. Prezydent Republiki Angoli 3. Prezydent Republiki Beninu 4. Prezydent Republiki Botswany 5. Prezydent Burkina Faso 6. Prezydent Republiki Burundi 7. Prezydent Republiki Kamerunu 8. Prezydent Republiki Zielonego Przylądka 9. Prezydent Republiki Środkowoafrykańskiej 10. Prezydent Republiki Czadu 11. Prezydent Związku Komorów 12. Prezydent Republiki Konga 13. Prezydent Republiki Wybrzeża Kości Słoniowej 14. Prezydent Demokratycznej Republiki Konga 15. Prezydent Republiki Dżibuti 16. Prezydent Arabskiej Republiki Egiptu 17. Prezydent Państwa Erytrea 18. Premier Federalnej Demokratycznej Republiki Etiopii 19. Prezydent Republiki Gwinei Równikowej 20. Prezydent Republiki Gabońskiej 21. Prezydent Republiki Gambii 22. Prezydent Republiki Ghany 23. Prezydent Republiki Gwinei 24. Prezydent Republiki Gwinei Bissau 25. Prezydent Republiki Kenii 26. Premier Lesotho 27. Prezydent Republiki Liberii 28. Przywódca Rewolucji Pierwszego Września Wielkiej Arabskiej Libijskiej Dżamahirijji Ludowo-Socjalistycznej 29. Prezydent Republiki Madagaskaru 30. Prezydent Republiki Malawi 31. Prezydent Republiki Mali 32. Prezydent Islamskiej Republiki Mauretanii 33. Premier Republiki Mauritiusu 34. Prezydent Republiki Mozambiku 35. Prezydent Republiki Namibii 36. Prezydent Republiki Nigru 37. Prezydent Federalnej Republiki Nigerii 38. Prezydent Republiki Rwandy 39. Prezydent Arabskiej Demokratycznej Republiki Sahary 40. Prezydent Republiki Wysp Świętego Tomasza i Książęcej 41. Prezydent Republiki Senegalu 42. Prezydent Republiki Seszeli 43. Prezydent Republiki Sierra Leone 44. Prezydent Republiki Somalii 45. Prezydent Republiki Południowej Afryki 46. Prezydent Republiki Sudanu 47. Król Suazi 48. Prezydent Zjednoczonej Republiki Tanzanii 49. Prezydent Republiki Togijskiej 50. Prezydent Republiki Tunezji 51. Prezydent Republiki Ugandy 52. Prezydent Republiki Zambii 53. Prezydent Republiki Zimbabwe ZAINSPIROWANI przez szlachetne ideały które przewodziły ojcom założycielom naszej Kontynentalnej Organizacji i generacjom Panafrykanistów w ich dążeniach do promowania jedności, solidarności, spójności i współpracy pomiędzy ludami Afryki i Afrykańskimi Państwami; BIORĄC POD UWAGĘ zasady i cele zawarte w Karcie Organizacji Jedności Afrykańskiej i Traktacie ustanawiającym Afrykańską Wspólnotę Gospodarczą; PRZYZYWAJĄC heroiczne walki prowadzone przez nasze ludy i nasze państwa dla politycznej niepodległości ludzkiej godności i emancypacji gospodarczej; BIORĄC POD UWAGĘ, że od czasu powstania Organizacja Jedności Afrykańskiej odgrywała decydującą i nieocenioną rolę w wyzwoleniu kontynentu, potwierdzeniu wspólej tożsamości i procesie osiągnięcia jedności naszego kontynentu oraz dostarczyła niepowtarzalne ramy dla naszego kolektywnego działania w Afryce i w naszych relacjach z resztą świata; ZDECYDOWANI podjąć wieloaspektowe wyzwania, którym czoło stawia nasz kontynent i ludy w świetle społecznych, gospodarczych i politycznych zmian mających miejsce na świecie; PRZEKONANI o potrzebie przyśpieszenia procesu wdrażania Traktatu ustanawiającego Afrykańską Wspólnotę Gospodarczą w celu promowania społeczno-gospodarczego rozwoju Afryki i bardziej efektywnego stawiania czoła wyzwaniom, jakie stanowi globalizacja; PROWADZENI przez naszą wspólną wizję zjednoczonej i silnej Afryki i przez potrzebę zbudowania partnerstwa między rządami i wszystkimi segmentami obywatelskiego społeczeństwa, w szczególności kobiet, młodych i sektora prywatnego, w celu umocnienia solidarności i jedności między naszymi ludami; ŚWIADOMI faktu, że plaga konfliktów w Afryce stanowi główną przeszkodę w społeczno-gospodarczym rozwoju kontynentu i potrzeby promowania pokoju, bezpieczeństwa i stabilności jako warunku wstępnego wdrożenia naszego programu rozwoju i integracji; ZDETERMINOWANI promować i chronić prawa człowieka i ludów, wzmacniać instytucje demokratyczne i kulturę oraz zapewnić dobre rządzenie i rządy prawa; ZDETERMINOWANI podjąć wszystkie niezbędne kroki by wzmocnić nasze wspólne instytucje i wyposażyć je w niezbędne uprawnienia i środki umożliwiające im efektywne wywiązywanie się z ich poszczególnych mandatów; PRZYZYWAJĄC Deklarację, którą przyjęliśmy na Czwartej Nadzwyczajnej Sesji naszego Zgromadzenia w Syrcie, w Wielkiej Arabskiej Libijskiej Dżamahirijji Ludowo-Socjalistycznej, 9.9. 99, w której zdecydowaliśmy się ustanowić Unię Afrykańską, w zgodzie z najwyższymi celami Karty naszej Kontynentalnej Organizacji oraz Traktatu ustanawiającego Afrykańską Wspólnotę Gospodarczą; UZGODNILIŚMY CO NASTĘPUJE: Artykuł 1 Definicje W tym Akcie Założycielskim: Akt oznacza niniejszy Akt Założycielski; AWG oznacza Afrykańską Wspólnotę Gospodarczą; Zgromadzenie oznacza Zgromadzenie Głów Państw i Rządów Unii; Karta oznacza Kartę OJA; Komisja oznacza Sekretariat Unii; Komitet oznacza Wyspecjalizowany Komitet Techniczny Unii; Trybunał oznacza Trybunał Sprawiedliwości Unii; Rada Wykonawcza oznacza Radę Wykonawczą Ministrów Unii; Państwo Członkowskie oznacza Państwo Członkowskie Unii; OJA oznacza Organizację Jedności Afrykańskiej; Parlament oznacza Panafrykański Parlament Unii; Unia oznacza Unię Afrykańską ustanowioną Aktem Założycielskim. Artykuł 2 Ustanowienie Niniejszym ustanawiana jest Unia Afrykańska, zgodnie z przepisami niniejszego Aktu. Artykuł 3 Cele Celami Unii są: a) osiąganie większej jedności i solidarności pomiędzy Afrykańskimi państwami i ludami Afryki; b) obrona suwerenności, terytorialnej integralności i niepodległości jej Państw Członkowskich; c) przyspieszanie politycznej i socialno-gospodarczej integracji kontynentu; d) promowanie i obrona wspólnych stanowisk w sprawach w interesie kontynentu i jego ludów; e) wspieranie międzynarodowej współpracy, podejmowanej w zgodzie z wkładem Karty Narodów Zjednoczonych i Powszechnej Deklaracji Praw Człowieka; f) promowanie pokoju, bezpieczeństwa i stabilności na kontynencie; g) promowanie demokratycznych zasad i instytucji, udziału ludu i dobrych rządów; h) promowanie i ochrona praw człowieka i praw ludów w związku z Afrykańską Kartą Praw Człowieka i Ludów i innymi istotnymi instytucjami praw człowieka; i) ustanawianie niezbędnych warunków, które umożliwiają kontynentowi odgrywanie prawowitej roli w światowej gospodarce i w negocjacjach międzynarodowych; j) promowanie zrównoważonego rozwoju na gospodarczych, społecznych i kulturowych poziomach, jak również integracji gospodarek Afrykańskich; k) promowanie współpracy na wszystkich polach ludzkiej aktywności w celu podniesienia standardów życiowych Afrykańskich ludów; l) koordynowanie i harmonizacja polityk istniejąch i przyszłych Regionalnych Wspólnot Gospodarczych dla stopniowego osiągnięcia celów Unii; m) czynienie postępów w rozwoju kontynentu przez promowanie badań na wszystkich polach, w szczególności w nauce i technologii; n) praca z istotnymi partnerami międzynarodowymi w wykorzenieniu zdolnych do zapobieżenia chorób i promowanie zdrowego trybu życia na kontynencie. Artykuł 4 Zasady Unia funkconuje w oparciu o następujące zasady: a) suwerenna równość i współzależność Państw Członkowskich Unii; b) respektowanie granic istniejących po osiągnięciu niepodległości; c) udział ludów Afrykańskich w działaniach Unii d) ustanowienie wspólnej polityki obrony dla Afrykańskiego Kontynentu; e) pokojowe rozwiązanie konfliktów między Panstwami Członkowskimi Unii przez takie odpowiednie środki, jakie mogą być zadecydowane przez Zgromadzenie; f) zakaz użycia siły i groźby użycia siły między Panstwami Członkowskimi Unii; g) nieingerowanie przez Państwo Członkowskie w stosunki wewnętrzne drugiego; h) prawo Unii do interwencji w Państwie Członkowskim według decyzji Zgromadzenia pod względem ciężkich okoliczności, mianowicie: zbrodni wojennych, ludobójstwa i zbrodni przeciwko ludzkości; i) pokojowe współistnienie Państw Członkowskich i ich prawo do życia w pokoju i bezpieczeństwie; j) prawo Państw Członkowskich do żądania od Unii interwencji w celu przywrócenia pokoju i bezpieczeństwa; k) promowanie samozwiązania się ramami Unii; l) promowanie równości płci; m) respektowanie demokratycznych zasad, praw człowieka, przepisów prawa i dobrych rządów; n) promowanie społecznej sprawiedliwości w celu zapewnienia zbalansowanego rozwoju gospodarczego; o) respektowanie świętości ludzkiego życia, potępienie i odrzucenie bezkarności i zamachów politycznych, aktów terroryzmu i działalności wywrotowych; p) potępienie i odrzucenie niekonstytucyjnych zmian rządów. Artykuł 5 Organy Unii 1. Organami Unii są: a) Zgromadzenie Unii; b) Rada Wykonawcza; c) Parlament Panafrykański; d) Trybunał Sprawiedliwości; e) Komisja; f) Komitet Stałych Reprezentantów; g) Wyspecjalizowane Komitety Techniczne; h) Rada Ekonomiczna, Społeczna i Kulturalna; i) Instytucje Finansowe; 2. Inne organy, które Zgromadzenie może ustanowić. Artykuł 6 Zgromadzenie 1. Zgromadzenie składa się z Głów Państw i Rządów lub ich należycie akredytowanych reprezentantów. 2. Zgromadzenie jest najwyższym organem Unii. 3. Zgromadzenie spotyka się co najmniej raz w roku na sesji zwyczajnej. Na prośbę jakiegokolwiek Państwa Członkowskiego i za zgodą większości dwóch trzecich Państw Członkowskich, Zgromadzenie spotyka się na sesji nadzwyczajnej. 4. Urząd Przewodniczącego Zgromadzenia jest sprawowany przez okres jednego roku przez Głowę Państwa lub Rządu wybraną po konsultacjach miedzy Państwami Członkowskimi. Artykuł 7 Decyzje Zgromadzenia 1. Zgromadzenie podejmuje decyzje przez konsensus lub, w razie jego niepowodzenia, przez większość dwóch trzecich Państw Członkowskich Unii. Jednakże sprawy proceduralne, włączając pytanie czy dana sprawa dotyczy procedury czy nie, decydowane są zwykłą większością. 2. Dwie trzecie wszystkich członków Unii stanowi kworum na każdorazowym spotkaniu Zgromadzenia. Artykuł 8 Regulamin Zgromadzenia. Zgromadzenie przyjmie swój własny Regulamin. Artykuł 9 Uprawnienia i Funkcje Zgromadzenia 1. Funkcjami Zgromadzenia są: a) wyznaczanie wspólnych polityk Unii; b) przyjmowanie, rozpatrywanie i podejmowanie decyzji odnośnie raportów i zaleceń od innych organów Unii; c) rozpoznawanie próśb o Członkostwo w Unii; d) ustanawianie organów Unii; e) monitorowanie wdrażania polityk i decyzji Unii, jak i upewnianie się o podporządkowaniu wszystkich Państw Członkowskich; f) przyjmowanie budżetu Unii; g) wydawanie dyrektyw dla Rady Wykonawczej dotyczących rozwiązywania konfliktów, wojen i innych sytuacji wyjątkowych i przywrócenie pokoju; h) mianowanie i kończenie sprawowania funkcji przez sędziów Trybunału Sprawiedliwości; i) mianowanie Przewodniczącego Komisji i jego zastępcy lub zastępców i Komisarzy Komisji i wyznaczanie ich funkcji i warunków urzędowania; 2. Zgromadzenie może przekazać każde swoje uprawnienie i funkcję któremukolwiek z organów Unii. Artykuł 10 Rada Wykonawcza 1. Rada Wykonawcza składa się z Ministrów Spraw Zagranicznych i innych uprawnionych Ministrów wyznaczonych przez Rządy Państw Członkowskich. 2. Rada Wykonawcza spotyka się co najmniej dwa razy w roku na sesji zwyczajnej. Spotyka się także na sesji nadzwyczajnej na prośbę któregokolwiek Państwa Członkowskiego i za zgodą dwóch trzecich wszystkich Państw Członkowskich. Artykuł 11 Decyzje Rady Wykonawczej 1. Rada Wykonawcza podejmuje decyzje przez konsensus lub, w razie jego niepowodzenia, przez większość dwóch trzecich Państw Członkowskich. Jednakże sprawy proceduralne, włączając pytanie czy dana sprawa dotyczy procedury czy nie, decydowane są zwykłą większością. 2. Dwie trzecie wszystkich członków Unii stanowi kworum na każdorazowym spotkaniu Rady Wykonawczej. Artykuł 12 Regulamin Rady Wykonawczej. Rada Wykonawcza przyjmie swój własny Regulamin. Artykuł 13 Funkcje Rady Wykonawczej 1. Rada Wykonawcza koordynuje i podejmuje decyzje odnośnie polityki w sferach wspólnego interesu Państw Członkowskich, włączając poniższe: a) handel zagraniczny; b) energia, przmysł i zasoby mineralne; c) jedzenie, zasoby rolnicze i zwierzęce, hodowla żywego inwentarza i leśnictwo; d) zasoby wodne i nawadnianie; e) ochrona środowiska, akcje humanitarne, reakcja na katastrofy i pomoc; f) transport i komunikacja; g) ubezpieczenie; h) rozwój edukacji, kultury, zdrowia i zasobów ludzkich; i) nauka i technologia; j) narodowość, sprawy pobytu i imigracji; k) bezpieczeństwo socjalne, właczywszy sformułowanie polityk ochrony matki i dziecka, a także polityki odnoszące się do niepełnosprawnych i kalekich; l) ustanowienie systemu afrykańskich nagród i medali. 2. Rada Wykonawcza jest odpowiedzialna przed Zgromadzeniem. Bierze ona pod uwagę kwestie odnoszące się do Zgromadzenia i monitoruje wdrażanie polityk sformułowanych przez Zgromadzenie. 3. Rada Wykonawcza może przekazać wszelkie swoje uprawnienia i funkcje wymienione w ustępie pierwszym tego artykułu Wyspecjalizowanym Komitetom Technicznym ustanowionym przez artykuł 14 niniejszego Aktu. Artykuł 14 Wyspecjalizowane Komitety Techniczne Ustanowienie i Skład 1. Niniejszym ustanawia się następujące Wyspecjalizowane Komitety Techniczne, które są odpowiedzialne przed Radą Wykonawczą: a) Komitet Gospodarki Wiejskiej i Spraw Rolniczych; b) Komitet Spraw Walutowych i Finansowych; c) Komitet Handlu, Spraw Celnych i Imigracji; d) Komitet Przemysłu, Nauki i Technologii, Energii, Zasobów Naturalnych i Środowiska; e) Komitet Trasportu, Komunikacji i Turystyki; f) Komitet Zdrowia, Pracy i Spraw Socjalnych; oraz g) Komitet Edukacji, Kultury i Zasobów Ludzkich. 2. Zgromadzenie, kiedykolwiek uzna to za odpowiednie, może zrestrukturyzować istniejące Komitety lub ustanowić inne Komitety. 3. Wyspecjalizowane Komitety Techniczne składają się z Ministrów lub starszych urzędników odpowiedzialnych za sektory przypadające w granicach odpowiednich obszarów ich kompetencji. Artykuł 15 Funkcje Wyspecjalizowanych Komitetów Technicznych Każdy Komitet, w granicach swoich kompetencji: a) przygotowuje projekty i programy Unii przedkłada je Komisji Wykonawczej; b) zapewnia nadzór, kontrolę i ocenę wdrażania decyzji podejmowanych przez organy Unii; c) zapewnia koordynację i harmonizację projektów i programów Unii; d) przedkłada Komisji Wykonawczej, ze swej własnej inicjatywy lub na żądanie Rady Wykonawczej, raporty i zalecenia dotyczące wdrażania przepisów niniejszego Aktu; oraz e) wykonuje wszelkie inne powierzone sobie funkcje powierzone mu w celu zapewnienia wdrożenia przepisów niniejszego Aktu. Artykuł 16 Spotkania Podporządkowując się wszelkim dyrektywom wydanym przez Radę Wykonawczą, każdy Komitet spotyka się tak często, jak jest to niezbędne. Każdy Komitet przygotuje swój Regulamin i przedłoży go do zaakceptowania Radzie Wykonawczej. Artykuł 17 Parlament Panafrykański 1. W celu zapewnienia pełnego udziału ludów Afrykańskich w rozwoju i integracji gospodarczej kontynentu, ustanawiany jest Parlament Panafrykański. 2. Skład, uprawnienia, funkcje i organizacja Parlamentu Panafrykańskiego są określone w odnoszącym się do niego protokole. Artykuł 18 Trybunał Sprawiedliwości 1. Ustanawia się Trybunał Sprawiedliwości Unii; 2. Statut, skład i funkcje Trybunału Sprawiedliwości są określone w odnoszącym się do niego protokole. Artykuł 19 Instytucje Finansowe Unia posiada następujące instytucje finansowe, których zasady i regulacje są określone w odnoszących się do nich protokołach: a) Afrykański Bank Centralny; b) Afrykański Fundusz Walutowy; c) Afrykański Bank Inwestycyjny. Artykuł 20 Komisja 1. Ustanawia się Komisję Unii, która stanowi Sekretariat Unii. 2. Komisja składa się z Przewodniczącego, jego zastępcy lub zastępców i Komisarzy. Są oni wspierani przez kadrę niezbędną dla płynnego działania Komisji. 3. Struktura, funkcje i zasady Komisji są ustalane przez Zgromadzenie. Artykuł 21 Komitet Stałych Reprezentantów 1. Ustanawia się Komitet Stałych Reprezentantów. Składa się on ze Stałych Reprezentantów do Unii i innych Plenipotentów Państw Członkowskich. 2. Komitet Stałych Reprezentantów jest obarczony odpowiedzialnością za przygotowanie pracy Rady Wykonawczej i działanie instrukcji Rady Wykonawczej. Może on zakładać podkomitety lub grupy robocze, jeśli uzna to za niezbędne. Artykuł 22 Rada Gospodarcza, Społeczna i Kulturalna 1. Rada Gospodarcza, Społeczna i Kulturalna jest organem doradczym złożonym z różnych społecznych i profesjonalnych grup Państw Członkowskich Unii. 2. Funkcje, uprawnienia i organizacja Rady Gospodarczej, Społecznej i Kulturalnej są ustalane przez Zgromadzenie. Artykuł 23 Nakładanie Sankcji 1. Zgromadzenie ustala odpowiednie sankcje nakładane na każde Państwo Członkowskie, które nie dotrzymuje zobowiązań dotyczących jego wkładow w budżet Unii, a mianowicie: odebranie prawa do przemawiania na spotkaniach, głosowania, przedstawiania kandydatów na każdą pozycję i stanowisko w Unii oraz do czerpania korzyści z jakiejkolwiek jej działalności i zaangażowań . 2. Ponadto, każde Państwo Członkowskie, które nie stosuje się do decyzji i polityk Unii, może być poddane kolejnym sankcjom, takim jak zamknięcie połączeń transportowych i komunikacyjnych z innymi Państwami Członkowskimi oraz inne środki natury politycznej i gospodarczej ustalone przez Zgromadzenie. Artykuł 24 Siedziba Unii 1. Siedzibą Unii jest Addis Abeba w Federalnej Demokratycznej Republice Etiopii. 2. Inne biura Unii mogą być ustanowione przez Zgromadzenie za rekomendacją Rady Wykonawczej. Artykuł 25 Języki urzędowe Językami urzędowymi Unii i wszystkich jej instytucji są, w miarę możliwości, języki afrykańskie, arabski, angielski, francuski i portugalski. Artykuł 26 Interpretacja Trybunał zajmuje się sprawami interpretacji związanej z zastosowaniem i wdrożeniem niniejszego Aktu. Do czasu jego ustanowienia, sprawy te są przedkładane Zgromadzeniu Unii, które podejmuje decyzję większością dwóch trzecich. Artykuł 27 Podpis, Ratyfikacja i Akcesja 1. Niniejszy Akt jest otwarty do podpisu, ratyfikacji i akcesji przez Państwa Członkowskie OJA zgodnie z ich poszczególnymi procedurami konstytucyjnymi. 2. Instrumenty ratyfikacji będą złożone w Sekretariacie Generalnym OJA. 3. Każde Państwo Członkowskie OJA przystepujące do niniejszego Aktu po jego wejściu w życie składa instrumenty akcesji do Przewodniczącego Komisji. Artykuł 28 Wejście w życie Niniejszy Akt wchodzi w życie po upływie trzydziestu (30) dni po złożeniu instrumentów ratyfikacji dwóch trzecich Państw Członkowskich OJA. Artykuł 29 Podanie o członkostwo 1. Każde Afrykańskie Państwo może, w każdej chwili po wejściu w życie niniejszego Aktu, powiadomić Przewodniczącego Komisji o swojej intencji przyłączenia się do niniejszego Aktu i może być uznane za członka Unii. 2. Przewodniczący Komisji, po otrzymaniu takiego powiadomienia, przekazuje jego kopie wszystkim Państwom Członkowskim. Decyzja o przyłączeniu podejmowana jest zwykłą większością Państw Członkowskich. Decyzja każdego Państwa Członkowskiego jest przekazywana Przewodniczącemu Komisji, który, po otrzymaniu wymaganej liczby głosów, powiadamia o decyzji zainteresowane Państwo. Artykuł 30 Zawieszenie Rządy, które doszły do władzy niekonstytucyjnymi środkami nie będą dopuszczane do uczestnictwa w działaniach Unii. Artykuł 31 Przerwanie Członkostwa 1. Każde Państwo, które pragnie zrzec się członkostwa przesyła pisemne powiadomienie Przewodniczącemu Komisji, który informuje o tym Państwa Członkowskie. Po upływie jednego roku od dnia takiego powiadomienia, jeżeli nie zostało ono odwołane, Akt przestaje obowiązywać w stosunku do występującego Państwa, które tym samym przestaje należeć do Unii. 2. W czasie trwania okresu jednego roku wymienionego w ustępie pierwszym tego artykułu, każde Państwo Członkowskie, którego wolą jest wystąpienie z Unii, powinno stosować się do przepisów niniejszego Aktu i wypełniać swoje zobowiązania wynikające z niniejszego Aktu do czasu jego wypowiedzenia. Artykuł 32 Poprawki i Rewizja 1. Każde Państwo Członkowskie może przedłożyć propozycje poprawki lub rewizji niniejszego aktu. 2. Propozycje poprawek lub rewizji przedkładane są Przewodniczącemu Komisji, który przekazuje je Państwom Członkowskim w ciągu trzydziestu (30) dni od ich otrzymania. 3. Zgromadzenie, za radą Rady Wykonawczej, analizuje te propozycje w okresie jednego roku od powiadomienia Państw Członkowskich, zgodnie z przepisami ustępu drugiego tego artykułu. 4. Poprawki lub rewizje są przyjmowane przez Zgromadzenie przez lub, w razie jego niepowodzenia, przez większość dwóch trzecich i przedłożone wszystkim Państwom Członkowskim do ratyfikacji zgodnie z ich poszczególnymi procedurami konstytucyjnymi. Wchodzą one w życie po upływie trzydziestu (30) dni po złożeniu instrumentów ratyfikacji u Przewodniczącego Komisji przez większość dwóch trzecich Państw Członkowskich. Artykuł 33 Przepisy przejściowe i końowe. 1. Akt ten zastępuje Kartę Organizacji Jedności Afrykańskiej. Jednakże, Karta pozostaje obowiązująca przez okres przejściowy jednego roku lub tak dłuższy okres, jaki może być ustalony przez Zgromadzenie bezpośrednio po wejściu Aktu w życie, w celu umożliwienia OJA/AWG podjęcia niezbędnych kroków odnośnie sukcesji jego udziałów i obowiązków przez Unię i i wszystkich spraw z tym związanych. 2. Przepisy niniejszego Aktu zajmują miejsce i mają pierwszeństwo przed wszystkimi niezgodnymi i sprzecznymi przepisami Traktatu ustanawiającego Afrykańską Wspólnotę Gospodarczą. 3. Bezpośrednio po wejściu niniejszego Aktu w życie, powinny byc podjęte wszelkie kroki w celu wdrożenia jego przepisów i zapewnienia ustanowienia organów przewidzianych przez niniejszy Akt zgodnie z wszelkimi dyrektywami i decyzjami, które mogą być przyjęte w związku z tym przez Strony Aktu w ciągu okresu przejściowego określonego powyżej. 4. Do czasu ustanowienia Komisji, tymczasowym Sekretariatem Unii jest Sekretariat Generalny OJA. 5. Niniejszy Akt, sporządzony w czterech (4) oryginalnych egzemplarzach w języku arabskim, angielskim, francuskim i portugalskim, wszystkich czterech (4) będących równo autentycznymi, zostanie złożony u Sekretarza Generalnego OJA, a po jego wejściu w życie, u Przewodniczącego Komisji, który przekaże certyfikowaną prawdziwą kopię Aktu rządowi każdego Państwa-Sygnatariusza. Sekretarz Generalny OJA i Przewodniczący Komisji powiadamiają wszystkie Państwa-Sygnatariuszy o datach złożenia instrumentów ratyfikacji lub akcesji i bezpośrednio po wejściu niniejszego Aktu w zycie zarejestrują go w Sekretariacie Narodów Zjednoczonych. W DOWÓD CZEGO, przyjęliśmy niniejszy Akt Sporządzono w Lome, w Togo, jedenastego lipca 2000 roku. AKT ZAŁOŻYCIELSKI UNII AFRYKAŃSKIEJ PRZYJĘTY NA TRZYDZIESTEJ SZÓSTEJ SESJI ZWYCZAJNEJ ZGROMADZENIA GŁÓW PAŃSTW I RZĄDÓW 11 LIPCA, 2000 - LOME, TOGO 1. Ludowo-Demokratyczna Republika Algierii 2. Republika Angoli 3. Republika Beninu 4. Republika Botswany 5. Burkina Faso 6. Republika Burundi 7. Republika Kamerunu 8. Republika Zielonego Przylądka 9. Republika Środkowoafrykańska 10. Republika Czadu 11. Związek Komorów 12. Republika Konga 13. Republika Wybrzeża Kości Słoniowej 14. Demokratyczna Republika Konga 15. Republika Dżibuti 16. Arabska Republika Egiptu 17. Państwo Erytrea 18. Federalna Demokratyczna Republika Etiopii 19. Republika Gwinei Równikowej 20. Republika Gabońska 21. Republika Gambii 22. Republika Ghany 23. Republika Gwinei 24. Republika Gwinei Bissau 25. Republika Kenii 26. Królestwo Lesotho 27. Republika Liberii 28. Wielkia Arabska Libijska Dżamahirijja Ludowo-Socjalistyczna 29. Republika Madagaskaru 30. Republika Malawi 31. Republika Mali 32. Islamska Republika Mauretanii 33. Republika Mauritiusu 34. Republika Mozambiku 35. Republika Namibii 36. Republika Nigru 37. Federalna Republika Nigerii 38. Republika Rwandy 39. Arabska Demokratyczna Republika Sahary 40. Republika Wysp Świętego Tomasza i Książęcej 41. Republika Senegalu 42. Republika Seszeli 43. Republika Sierra Leone 44. Republika Somalii 45. Republika Południowej Afryki 46. Republika Sudanu 47. Królestwo Suazi 48. Zjednoczona Republika Tanzanii 49. Republika Togijska 50. Republika Tunezji 51. Republika Ugandy 52. Republika Zambii 53. Republika Zimbabwe 20px| Ten tekst nie jest objęty majątkowymi prawami autorskimi lub prawa te wygasły. Jest zatem w domenie publicznej. Kategoria:Public domain
|
![[RDF Data]](/fct/images/sw-rdf-blue.png)