| rdfs:comment
| - Tadeusz Kwiatkowski-Cugow (ur. 22 stycznia 1940 r. w Wilnie, zm. 6 czerwca 2008 w Lublinie), polski poeta, prozaik, eseista i satyryk. Dzieciństwo spędził we Włocławku, gdzie, wraz z matką, deportowano go w 1945 r. Po ukończeniu szkoły zawodowej pracował w wielu zawodach, m.in. tokarza, sanitariusza w Pogotowiu Ratunkowym, robotnika w Miejskiej Cegielni, woźnego w Miejskiej Radzie Narodowej, stróża nocnego i wielu innych. W młodości uprawiał także boks w "Starcie-Włocławek" (w 1956 r. w Świeciu uzyskał tytuł Mistrza Pomorza Juniorów w wadze lekkośredniej). Uczył się w Gimnazjum Ziemi Kujawskiej we Włocławku, następnie przez rok (1963) studiował polonistykę na Uniwersytecie Mikołaja Kopernika w Toruniu. W tym czasie był także aktorem w Teatrze Ziemi Kujawskiej. Zadebiutował w 1966 r. jako p
|
| abstract
| - Tadeusz Kwiatkowski-Cugow (ur. 22 stycznia 1940 r. w Wilnie, zm. 6 czerwca 2008 w Lublinie), polski poeta, prozaik, eseista i satyryk. Dzieciństwo spędził we Włocławku, gdzie, wraz z matką, deportowano go w 1945 r. Po ukończeniu szkoły zawodowej pracował w wielu zawodach, m.in. tokarza, sanitariusza w Pogotowiu Ratunkowym, robotnika w Miejskiej Cegielni, woźnego w Miejskiej Radzie Narodowej, stróża nocnego i wielu innych. W młodości uprawiał także boks w "Starcie-Włocławek" (w 1956 r. w Świeciu uzyskał tytuł Mistrza Pomorza Juniorów w wadze lekkośredniej). Uczył się w Gimnazjum Ziemi Kujawskiej we Włocławku, następnie przez rok (1963) studiował polonistykę na Uniwersytecie Mikołaja Kopernika w Toruniu. W tym czasie był także aktorem w Teatrze Ziemi Kujawskiej. Zadebiutował w 1966 r. jako poeta, na łamach dwutygodnika "Kamena". Pod koniec lat 60. XX w. zamieszkał w Lublinie. W 1975 r. ukończył filologię polską na Uniwersytecie Marii Curie-Skłodowskiej w Lublinie. Był aktywnym organizatorem i animatorem lokalnego ruchu literackiego. (m.in. jednym z założycieli grupy poetyckiej "SAMSARA"), redagował także kwartalnik "Akcent". Od 1987 do 1989 r. przebywał na Węgrzech, w Budapeszcie, na stypendium rządu węgierskiego. Założyciel Międzynarodowego Kongresu Poetów ARCADIA (od 1993) oraz Fundacji Poetów i Ułanów im. Gen. Bolesława Wieniawy-Długoszowskiego (od 2002). W ramach tych organizacji odbywała się w Lublinie niezwykła coroczna uroczystość patriotyczna - Wigilia Poetów i Ułanów - w 2007 roku obchodzoną po raz czternasty oraz prowadzony był Ogólnopolski Konkurs Literacki im. Janusza Korczaka dla dzieci i młodzieży (1994-2002). Był aktywnym działaczem Społecznego Komitetu Odnowy Zabytków Lublina, kwestując na rzecz rzecz ratowania zabytków cmentarnych miasta. Jesienią 2006 r. kandydował bez powodzenia do rady miasta Lublina z ramienia Platformy Obywatelskiej. Od lutego do czerwca 2008 r. zasiadał jednak w radzie miasta (wybrany w skład Komisji: Kultury i Ochrony Zabytków oraz do spraw Rodziny, Zdrowia i Pomocy Społecznej), zastępując Henrykę Strojnowską, która objęła funkcję wicewojewody woj. lubelskiego. Odznaczenia, wyróżnienia i nagrody: nagrody i wyróżnienia w kilkudziesięciu konkursach literackich m.in.: w białostockim konkursie KKMP, Łódzkiej Wiośnie Poetów, katowickim "Trzydziestoleciu". Nagroda im. Bolesława Prusa (za tom opowiadań Główna gonitwa), Nagroda im. Józefa Czechowicza za tom poezji U drzwi moich płomień dalekiego ogniska" (1979); nagroda za najlepszą książkę roku za tomik "I Dąbrowskiego nie milknie mazurek" (1990), nagroda główna Międzynarodowego Listopada Poetyckiego w Poznaniu za tom poezji Pięć poematów (1991), tytuł "Syn Hellady" (przyznany przez Związek Pisarzy Greckich w Atenach, za cykl wierszy poświęconych Grecji). Nominacja przez International Biographical Centre do tytułu International Man Of The Year 1991/1992 (1992). Nagroda Ministra Kultury i Sztuki za całokształt twórczości literackiej (1994). Wyróżniony odznakami: Zasłużony Działacz Kultury (1975); Zasłużony dla Lublina (1990); Zasłużony dla Miasta Rypina (1995) oraz odznaczeniami: Złotym Krzyżem Zasługi Był członkiem Związku Literatów Polskich. Mieszkał w Lublinie.
|
![[RDF Data]](/fct/images/sw-rdf-blue.png)