rdfs:comment
| - Niestrawność też w czasy owe (XVI w) stała się u nas chorobą nieomal narodową. Należałoby teraz właściwie, dla dopełnienia tego, co powiedziano powyżej, przytoczyć spis autentyczny potraw składających się na ucztę uroczystą, daną na zamku krakowskim pod koniec panowania Zygmunta Starego. Uczyniłbym to chętnie, ale, niestety, nie udało mi się dotąd nic podobnego odnaleźć. Posiadam wprawdzie urywków niemało, mówiących o potrawach i przyprawach używanych wtedy; mam też opisy uczt z połowy drugiej wieku XVI, dosyć dokładne, ale także nie wyliczające wszystkiego tego, o co nam chodzi tutaj. Można by z odłamków tych złożyć całość do pewnego stopnia prawdopodobną i wierną, jednakże unikając tworzenia rzeczy, bądź co bądź, zawsze tylko na przypuszczeniach opartej, wolę tu przywieść „menu”, obce wp
|
abstract
| - Niestrawność też w czasy owe (XVI w) stała się u nas chorobą nieomal narodową. Należałoby teraz właściwie, dla dopełnienia tego, co powiedziano powyżej, przytoczyć spis autentyczny potraw składających się na ucztę uroczystą, daną na zamku krakowskim pod koniec panowania Zygmunta Starego. Uczyniłbym to chętnie, ale, niestety, nie udało mi się dotąd nic podobnego odnaleźć. Posiadam wprawdzie urywków niemało, mówiących o potrawach i przyprawach używanych wtedy; mam też opisy uczt z połowy drugiej wieku XVI, dosyć dokładne, ale także nie wyliczające wszystkiego tego, o co nam chodzi tutaj. Można by z odłamków tych złożyć całość do pewnego stopnia prawdopodobną i wierną, jednakże unikając tworzenia rzeczy, bądź co bądź, zawsze tylko na przypuszczeniach opartej, wolę tu przywieść „menu”, obce wprawdzie, ale tak ułożone, że każdy znawca spraw kuchennych naszych w wieku XVI, przyznać mi będzie musiał, że podobne zupełnie i w kraju naszym mogło było wówczas powstać, fest to spis wszystkich potraw, składających bankiet wydany dla rycerzy Złotego Runa w grudniu r. 1545 w Brukseli, wyjęty zaś jest z dziennika Jana Vandenesse i znajduje się w papierach po kardynale Granvellim i pozostałych w Besancon. Ciekawy zabytek ten, w przekładzie możliwie dosłownym, brzmi: Przekąska (Hors – d’oeuvre): Grzanki z chleba, małmazja. Danie 1 (Service): Sztuka mięsa wołowa i barania. Szynki i ozory. Zupa (nie określona bliżej). Główka cielęca. Zwierzyna z rzepą (Gibier aux navets). Groch tarty. Pieczeń cielęca. Łabędź na gorąco. Gęś. Kurczęta. Indyk. Pasztet z wymion krowich, oraz różne przystawki. Danie 2: Mostek cielęcy. Kiełbasy smażone. Flaki. Kotlety (nie powiedziano z czego). Potrawka (ragout) i pasztet ze zwierzyny (gibier) i kuropatw. Bażanty pieczone. Kapłony. Gołębie oraz inne ptaszki pieczone. Danie 3: Pawie. Kuropatwy. Kurki wodne. Galareta wieprzowa. Pasztet gorący z gołębi. Pasztet zimny z czapli. Blancmanger (budyń ). Galareta przezroczysta. Króliki i kaczki pieczone. Pieczeń barania i rozmaite przystawki (entremets). Danie 4: Pasztet z kurcząt. Indyk na zimno. Pasztet ze zwierzyny. Pasztety z zająca i z kuropatw, również na zimno. Głowizna z dzika. Łabędź na zimno. Gęś. Kwiczoły (Grives). Bażant. Pasztet z królików. Wety (Dessert): Trojakie galarety. Trojakie konfitury. Tort lukrowany. Gruszki. Jabłka. Nieszpułki . Kasztany. Anyż (prawdopodobnie ziarnka powleczone cukrem). Sery. Po uprzątnięciu nakryć podano na zakończenie: andruty , biszkopty i wina rozmaite. Kategoria:Potrawy Kategoria:Kuchnia Kategoria:Słownik Kategoria:Europa
|