| abstract
| - Pri la ekesto de medicino oni ne certas, sed favorantoj asertas ke ĝi evoluis antaŭ pli ol trimil jaroj en Barato. Medicino origine baziĝas sur malnovaj tekstoj en sanskrita lingvo, la Charaka Samhita kaj la Susruta Samhita. La Charaka Samhita estas ĉefe longa, filozofia teksto, kompletigita kun granda kvanto da higienaj kaj medicinaj informoj. La Susruta Samhita kontraŭe estas ĉefe konata pro ĝiaj multaj priskriboj de kirurgiaj operacioj. Malgraŭ la fakto ke tiuj ĉi tekstoj daŭre estas la bazo de medicino, aferoj evoluis. En la periodo de Printempo kaj Aŭtuno (770–476 a.K.) ĉinoj sin liberigis de sorĉo, sekve aperis kuracisto. En antikvaj libroj troviĝis notoj pri kuracado per akupunkturo kaj mokso. La hinda kuracmetodo estas unu el la plej malnovaj sansistemoj en la mondo. El la sanskrita ĝi signifus la konon (medico) de la virino (ino). Medicino deiras de la tezo ke ĉio en la kosmo rilatas al ĉio. La tuta kosmo kaj do ankaŭ la homo reduktiĝus al kvin elementoj: tero, akvo, fajro, aero kaj etero kiel la bazon por la vivo. Ili formas siavice tri fizikajn elementojn (dosha) aero (vata), galo (pitta) kaj muko (kapha). La medicino dediĉas multan atenton al preciza diagnozo. Tiucele oni vaste esploras korpajn aspektojn : odorojn, gustojn kaj ekskrementojn. Prevento estas konsiderata pli grava ol kuracado kaj la paciento ricevs aktivan rolon. En la medicino ekzistas diversaj aplikoj, de masaĝo al muzikterapio.
|