| rdfs:comment
| - Antaŭ pli ol 80 jaroj, en la regiono Babilono (Meksiko) adoleskantino eniras tute hazarde en kavernon kaj tie malkovras du skeletojn duonenterigitajn. Kiam por simpla amuzo ŝi elterigas ilin, ŝi vidas, ke unu el la kranioj havas tre strangan formon. La krania osto entenas ruĝecan restaĵon, kiun ankoraŭ ne estis identifigita pro tio, ke oni neniam ĝin vidis en la ostoj. Ĝi ankaŭ entenas mikroskopajn fibrojn, kiun oni neniam vidis en la ostoj de neniu besto.
|
| abstract
| - Antaŭ pli ol 80 jaroj, en la regiono Babilono (Meksiko) adoleskantino eniras tute hazarde en kavernon kaj tie malkovras du skeletojn duonenterigitajn. Kiam por simpla amuzo ŝi elterigas ilin, ŝi vidas, ke unu el la kranioj havas tre strangan formon. La stranga knabino konservis la du kraniojn dum sia tuta vivo, kaj post sia morto ili estis liveritaj al usona geezdo, kiu liveris ilin al la esploristo kaj arkeologo Lloyd Pye, kiu dediĉis la lastaj 10 jaroj al la esplorado de la kranio kaj submetis ĝin al la studoj de diversaj fakuloj. 300px|right|thumb|left|La stranga knabino Post datumi ĝin kun karbono 14 oni malkovras, ke ĝi havas ĉirkaŭ 900 jaroj. Neniam oni studis kranion similan. Evidentiĝis, ke ĝia formo ne estis kaŭzita de konitaj homaj misformoj. La ecoj de la skeleto, ekzemple, estas tute malsamaj. La solideco de la kranio estas du, eĉ tri fojoj supera ol tiu, de homa normala kranio. La osto estas pli forta ol iu ajn konita osto en la planedo, kun profilo pli simila al mineraloj de dentoemajlo. La krania osto entenas ruĝecan restaĵon, kiun ankoraŭ ne estis identifigita pro tio, ke oni neniam ĝin vidis en la ostoj. Ĝi ankaŭ entenas mikroskopajn fibrojn, kiun oni neniam vidis en la ostoj de neniu besto. Estis facile reakirita la mitokondria DNA de la kranio, kiu pruvis, ke la patrino de la estaĵo estis tute homa. Sed tamen, post 6 pruvoj oni ne povis reakiri la kernan DNA-n, kaj tio indikas klare, ke la patro estis io pli ol tipa homo. Ekzistas legendo inter la indiĝenoj kiuj loĝas en la zono kie troviĝis la kranioj, kiu povas iom utili por klarigi tiun ĉi misteron. La antikva legendo parolas pri la “infanoj de la verda stelo”. Laŭ tiu ĉi legendo, estaĵoj portantaj verdajn stelojn gravedigis diversajn virinojn de la vilaĝetoj plej izolitaj de la zono. La virinoj vartis la filojn dum diversaj jaroj, ĝis iliaj patroj revenis el la ĉielo por kunpreni ilin. Nun, analizo de la kerno de la DNA de la kranio farita en ĉi tiu jaro dank’al la novaj teknikoj disvolvitaj ekde tiam, kiam oni faris la unuan en 2003, montras, ke en la bazoj de 342 paroj da aleloj ne troviĝas similon kun la kutimaj en homaj estaĵoj. Tio signifas, ke la duono de la genetika kodo de tiu ĉi kranio ne havas teran originon. Sed evidente al la oficiala arkeologio kaj al la sciencistoj ne interesas la malkaŝojn, kiuj povas deveni de la studado de tiu ĉi kranio, ĉar ili povas tremigi la fundamentojn de la scienco… kaj de la homa historio.
|
![[RDF Data]](/fct/images/sw-rdf-blue.png)