| abstract
| - Jan Pietraszkiewicz (ur. 23 grudnia 1893 w Warszawie, zm. 18 września 1952) – major straży pożarnej, pierwszy komendant Portowej Straży Pożarnej w Gdyni w latach 1929-1937, komendant Warszawskiej Straży Ogniowej w 1945 roku. Jan Pietraszkiewicz urodził się 23 grudnia 1893 roku w Warszawie jako syn Teofila i Józefy Brzyśko. W 1910 roku ukończył naukę w Szkole Technicznej Drogi Żelaznej Warszawsko-Wiedeńskiej przy Chmielnej, a następnie odbył praktykę w fabryce mostów i armatury "Ursus", gdzie pracował i kształcił się do 1912 roku, w tym samym roku ożenił się. Podjął pracę w firmie Varsovie-Automobile, jednak w związku wybuchem I wojny światowej został ewakuowany wraz z przedsiębiorstwem do Rosji. Do Polski powrócił w 1918 roku, rozpoczął pracę w Polskich Kolejach Państwowych jako kancelista, a potem jako dyżurny ruchu. Wziął udział w wojnie polsko-bolszewickiej 1920 roku, odznaczony został za walkę Krzyżem Walecznych oraz medalem "Polska Swemu Obrońcy". W 1924 roku rozpoczął działalność zawodową w pożarnictwie, kończąc tym samym pracę dla PKP. Najpierw przeszedł kurs dowódców straży pożarnych województwa warszawskiego, a potem, w 1925 roku, kurs instruktorski w Łodzi, prowadzony Główny Związek Straży Pożarnych RP. Dodatkowy kurs uzupełniający dla korpusu technicznego zakończył w grudniu 1926 roku. Od 1924 roku pełnił funkcję zastępcy Ochotniczej Straży Pożarnej w Ożarowie Mazowieckim, następnie był tam naczelnikiem, w 1927 roku został przeniesiony do Głównego Związku Straży Pożarnych RP. Na przełomie 1928/1929 rozpoczął się jego związek z Gdynią i tamtejszym portem, oddelegowany przez Główny Związek Straży Pożarnych przybył tu kilkukrotnie odbyć szkolenia dla załogi oraz pomóc w zakupie niezbędnego sprzętu dla istniejącej już w gdyńskim porcie Straży Pożarnej. Dnia 1 września 1930 roku został mianowany Komendantem Straży Portowej w Gdyni. Do Gdyni sprowadził się z całą rodziną, zamieszkał w przydzielonym mu lokum przy ul. Centralna 21a (dziś jest to ul. Warsztatowa). Zajmował się wyszkoleniem załogi, wyposażeniem w sprzęt oraz budową gmachu koszarowego dla załogi, zaczął też brać czynny udział w życiu miasta, angażując się w jego sprawy. Przestał pełnić swoją funkcję w 1938 roku, gdy nowym Komendantem Straży Portowej został Bronisław Witkowski, sam natomiast powrócił do Warszawy by objąć 1 marca 1938 roku stanowisko komendanta Fabrycznej Straży Pożarnej Zakładów Lotniczych na Paluchu. Po zbombardowaniu fabryki w 1939 roku i po zakończeniu działań ratowniczych przenosi się z załogą i ocalałym sprzętem do Warszawy, do dyspozycji Warszawskiej Straży Ogniowej. Dnia 7 września 1939 roku otrzymał przydział do I Oddziału Straży Ogniowej przy ul. Nalewki, w ramach którego brał czynny udział w akcjach gaszenia pożarów podczas oblężenia Warszawy. Za działalność został odznaczony przez Stefana Starzyńskiego Krzyżem Walecznych. Po kapitulacji Warszawy został dowódcą II Oddziału Straży Pożarnej przy Ratuszu, gdzie pełnił obowiązki do grudnia 1939 roku. Następnie w marcu 1940 roku został komendantem Szkoły Pożarniczej oraz posterunku na Żoliborz, następnie w czerwcu 1940 roku przeniesiony został na stanowisko zastępcy komendanta Straży Ogniowej oraz dowódcy III Oddziału. Tam pracował do 1944 roku, a po powstaniu warszawskim został internowany w obozie w Pruszkowie, a następnie wywieziono go do Krakowa. Do Warszawy powrócił do wyzwoleniu miasta i dnia 19 stycznia 1945 roku zameldował się u ówczesnego wiceprezydenta Mariana Spychalskiego, który polecił mu zająć stanowisko komendanta Warszawskiej Straży Ogniowej. Obowiązki te pełnił do 24 kwietnia 1945 roku, kiedy został aresztowany przez Urząd Bezpieczeństwa. Zwolniono go po sześciu tygodniach, jednocześnie stracił też swoje stanowisko, przy czym nie podano żadnej przyczyny takiego zwolnienia. W październiku 1945 roku został mianowany Inspektorem Ochrony Przeciwpożarowej w Ministerstwie Leśnictwa. Jednocześnie zajął się swoją pasją, łowiectwem, które było rodzinną tradycją. Za swą pracę społeczną został wyróżniony przez Polski Związek Łowiecki „członkostwem honorowym” (legitymacja nr 20258 z 1946 roku) oraz został „członkiem honorowym” Koła Łowieckiego „Knieja”. Dnia 1 lutego 1950 roku został przeniesiony do Centralnego Zarządu Lasów Państwowych na stanowisko Kierownika Oddziału Łowiectwa. Pietraszkiewicz, Jan Kategoria:Biografie
|
![[RDF Data]](/fct/images/sw-rdf-blue.png)