| Attributes | Values |
|---|
| rdfs:label
| - Księga dżungli (Mirandola)/Sziwa i konik polny
|
| rdfs:comment
| - Bogaczów karmi żytem, prosem zaś nędzarzy, Świętych żebraków resztką, którą dać się zdarzy, Tygrysy mają bydło, sępy to, co padnie, Wilki kości, by każdy żywił się przykładnie I nikt, wielki czy mały, nie przymierał z głodu. Żona Sziwy, Parbati, z jakiegoś powodu, W błąd go wprowadzić zdradnie sobie umyśliła, Wzięła polnego świerszcza i na piersiach skryła. Sziwa jest światem, czyliż go oszukać da się? Mahadeo! Mahadeo! Trudno ukryć wielbłąda, byka trudna rada, Lecz jakże łatwo ukryć małego owada! Gdy Sziwa dał rozkazy, spytała go żona, Czy każda już istota świata nasycona? Tak! — powiedział a w oczach miał uśmiech swawolny — Wszystko syte, a nawet ten skryty świerszcz polny! Parbati wstyd ogarnął wielki na te słowa, Puściła świerszcza, on zaś już się w trawę chowa, Szczypiąc pędy. Parbati
|
| dcterms:subject
| |
| Tytuł
| |
| dbkwik:resource/JvmuHjXQYc_EMmq-yMXeWg==
| |
| dbkwik:resource/WglBShsp9V9mYtToH6YeZw==
| - Pieśń, którą matka Tumaja usypiała dziecko
- Sziwa i konik polny
|
| dbkwik:resource/X7l0opWu667RHDeQudG4LA==
| |
| dbkwik:wiersze/pro...iPageUsesTemplate
| |
| Autor
| |
| abstract
| - Bogaczów karmi żytem, prosem zaś nędzarzy, Świętych żebraków resztką, którą dać się zdarzy, Tygrysy mają bydło, sępy to, co padnie, Wilki kości, by każdy żywił się przykładnie I nikt, wielki czy mały, nie przymierał z głodu. Żona Sziwy, Parbati, z jakiegoś powodu, W błąd go wprowadzić zdradnie sobie umyśliła, Wzięła polnego świerszcza i na piersiach skryła. Sziwa jest światem, czyliż go oszukać da się? Mahadeo! Mahadeo! Trudno ukryć wielbłąda, byka trudna rada, Lecz jakże łatwo ukryć małego owada! Gdy Sziwa dał rozkazy, spytała go żona, Czy każda już istota świata nasycona? Tak! — powiedział a w oczach miał uśmiech swawolny — Wszystko syte, a nawet ten skryty świerszcz polny! Parbati wstyd ogarnął wielki na te słowa, Puściła świerszcza, on zaś już się w trawę chowa, Szczypiąc pędy. Parbati hołd złożyła Sziwie, Widząc, jak jest potężny i rządzi szczęśliwie. Sziwa jest światem, a świat Sziwą! Mahadeo! Mahadeo! Wielbłądom osty, wołom zaś trawę dał Sziwa, A karmiąc swe dziecię, matka nuci szczęśliwa!
|
| is dbkwik:resource/JvmuHjXQYc_EMmq-yMXeWg==
of | |
| is dbkwik:resource/X7l0opWu667RHDeQudG4LA==
of | |
![[RDF Data]](/fct/images/sw-rdf-blue.png)