| rdfs:comment
| - Gony bobrowe (żeremia) tak nazywano gniazda i siedliska bobrów . Zdaje się, że nazwa gony właściwa była językowi polskiemu, a nazwa żeremie powszechna na Rusi litewskiej. Czacki przytacza rejestr, podany w r. 1229 przez Jaśka z Makowa Konradowi ks. mazowieckiemu, z którego widać, jak starannie prowadzone były bobrownie czyli hodowla bobrów na Mazowszu w XIII wieku, jak dobierano maść czyli kolor futra przy rozpłodzie.
|
| abstract
| - Gony bobrowe (żeremia) tak nazywano gniazda i siedliska bobrów . Zdaje się, że nazwa gony właściwa była językowi polskiemu, a nazwa żeremie powszechna na Rusi litewskiej. Czacki przytacza rejestr, podany w r. 1229 przez Jaśka z Makowa Konradowi ks. mazowieckiemu, z którego widać, jak starannie prowadzone były bobrownie czyli hodowla bobrów na Mazowszu w XIII wieku, jak dobierano maść czyli kolor futra przy rozpłodzie. Nad Narwią pod Pułtuskiem była osada gromadna czyli żeremie czarnych bobrów, z których wzięto na dwór książęcy 101 a na sprzedaż 50. Donosił Jaśko, że drzewa klonowego wiele bobrom dostarczył na zimę. Słynęły z obfitości bobrów gony ich w Mazowszu i Podlasiu nad Narwią , w Małopolsce nad Wieprzem i Nidą, a w Wielkopolsce nad Notecią. Bobrownikami nazywano dozorców i łowców bobrowych, a od ich osad wzięły początek swój nazwy wielu wiosek i miasteczek polskich dzisiejszych. Statut litewski powiada, iż w czyjej dziedzinie będą gony bobrowe cudze, ten nie ma doorywać pola bliżej od żeremia jak kijem dorzucić, a jeśliby pod żeremia podorał, a tym bobry wygonił, ma płacić 12 rubli , a temu żeremiu przecie ma dać pokój. A jeśliby bóbr z tego starego żeremia wyszedł, a przyszedł w insze żeremie na grunt inszego pana, tedy w czyim gruncie żeremie będzie, temu też i łowienie bobrów należeć ma. Kategoria:Myśliwstwo Kategoria:Tradycje polskie Kategoria:Zwierzęta
|
![[RDF Data]](/fct/images/sw-rdf-blue.png)