| abstract
| - Sir Anthony Joseph Mamo (ur. 9 stycznia 1909 w Birkirkara - zm. 1 maja 2008), polityk maltański, prawnik, ostatni gubernator generalny i pierwszy prezydent niepodległej Malty. W 1931 ukończył studia na Królewskim Uniwersytecie Malty, trzy lata później uzyskał dyplom doktora praw. Jako wyróżniający się student otrzymał rządowe stypendium. Po studiach przez krótki czas prowadził prywatną praktykę adwokacką, by w październiku 1936 wejść w skład komisji rządowej ds. reformy systemu prawnego Malty. Pracę w tej komisji kontynuował również w czasie II wojny światowej. W 1942 przeszedł do pracy w urzędzie prokuratora generalnego. Po przejściu kolejnych szczebli zawodowych objął w 1955 stanowisko prokuratora generalnego. Jednocześnie od 1947, kiedy Malta na mocy nowej konstytucji uzyskała prawo prowadzenia własnej polityki zagranicznej, Mamo był szefem doradców prawnych kolejnych czterech szefów rządu (Paula Boffy, Enrico Mizziego, Giorgio Borg Oliviera i Doma Mintoffa). W ramach obowiązków wynikających z tej funkcji uczestniczył w licznych negocjacjach politycznych z rządem brytyjskim. Od 1943 wykładał prawo karne na Uniwersytecie Malty. W 1957 został mianowany prezesem Sądu Najwyższego i Sądu Apelacyjnego. Po utworzeniu Trybunału Konstytucyjnego w 1964 został pierwszym prezesem. Kierował również Apelacyjnym Trybunałem Karnym, powołanym w 1967. W 1955 otrzymał tytuł honorowego radcy królowej ds. Malty, dwa lata później został odznaczony Krzyżem Oficerskim Orderu Imperium Brytyjskiego (O.B.E.), a w 1959 otrzymał tytuł szlachecki "Sir". Latem 1962 pełnił przez kilka dni funkcję gubernatora Malty, po upływie kadencji admirała Guya Granthama, a przed przybyciem na Maltę Maurice Dormana. Po uzyskaniu przez Maltę niepodległości (w ramach Brytyjskiej Wspólnoty Narodów) był zastępcą gubernatora generalnego, a w lipcu 1971 - jako pierwszy Maltańczyk - został gubernatorem generalnym w miejsce Dormana. Od grudnia 1974 do grudnia 1976 pełnił funkcję pierwszego prezydenta Malty. Został m.in. wyróżniony doktoratem honoris causa Uniwersytetu Malty, gdzie prowadził wykłady oraz był zastępcą kanclerza. Razem z żoną uczestniczył w wielu akcjach społecznych.
|
![[RDF Data]](/fct/images/sw-rdf-blue.png)