abstract
| - Heiligverklaring (canonisatie van het Grieks: kanõn) is in de katholieke Kerk een kerkrechtelijk proces met als mogelijke uitkomst, dat de paus een gestorven persoon heilig verklaart. Dat houdt in dat diegene wordt geacht in de hemel te zijn opgenomen. De heilige wordt ingeschreven in de canon, de lijst der heiligen. Aan de plechtige verklaring van de paus, de canonisatie, die inhoudt dat de heilige in het openbaar vereerd mag worden, gaat een langdurig en uitvoerig onderzoek vooraf. Hierbij spelen verschillende criteria een rol zoals wonderen. Met een heiligverklaring verordonneert de Kerk een gelovige niet tot de hemel. Daarentegen verkondigt de Kerk met een heiligverklaring haar vertrouwen, dat de betreffende persoon de nabijheid van God bereikt heeft. De Kerk bidt daarom niet meer voor deze gelovige, maar met hem of haar, zodat "de pelgrimerende Kerk zich in haar gebed verenigt met het gebed van de heiligen, wier voorspraak zij inroept." De heilige is tot voorspraak van de gelovigen bij God. Aan de heiligverklaring gaat de zaligverklaring van een Eerbiedwaardige dienaar Gods vooraf. Heiligverklaringen komen ook voor in de Oosters-orthodoxe Kerken. Binnen het protestantisme wordt er niet aan heiligverklaring of heiligenverering gedaan, omdat dit wordt gezien als afgoderij.
|