| rdfs:comment
| - Boćwina - in. botwina. Z wyrazu łacińskiego beta — burak, ćwikła (w słowniku Mączyńskiego z r. 1564 jest tylko ćwikła) powstał wyraz: botwa, botwina i boćwina, będący nazwą ludową najpospolitszej odmiany buraka. Z upowszechnieniem się boćwiny wyszedł ze zwyczaju barszcz gotowany z rośliny dziko rosnącej, zwanej barszczem, a stał się codziennym pożywieniem barszcz gotowany na Litwie z naci boćwinowej, a w Koronie z samych buraków. O tym, kto wychował się ,"za piecem" (w cieple), mówiono że "wychował się na boćwinie". Było także wyrażenie: "do boćwinki dołóż słoninki".
|
| abstract
| - Boćwina - in. botwina. Z wyrazu łacińskiego beta — burak, ćwikła (w słowniku Mączyńskiego z r. 1564 jest tylko ćwikła) powstał wyraz: botwa, botwina i boćwina, będący nazwą ludową najpospolitszej odmiany buraka. Z upowszechnieniem się boćwiny wyszedł ze zwyczaju barszcz gotowany z rośliny dziko rosnącej, zwanej barszczem, a stał się codziennym pożywieniem barszcz gotowany na Litwie z naci boćwinowej, a w Koronie z samych buraków. O tym, kto wychował się ,"za piecem" (w cieple), mówiono że "wychował się na boćwinie". Było także wyrażenie: "do boćwinki dołóż słoninki". Gdy Litwini, drwiąc z koroniarzy, zapytywali, czy to prawda, że Mazury ślepo się rodzą, ci znowu pytali Litwinów: ,"czy u waszego Radziwiłła boćwina się urodziła?". ESG Boćwinkarzem nazywano też osobę, której dobrze się powodziło, zwykle nie dzięki jej własnym zaletom. Mógł to być chętnie ugaszczany szlachcic lub sprytny oszust spijający śmietankę na salonach łatwowiernej szlachty. [Wspomnienia własne]
|