| rdfs:comment
| - Pegaz – skrzydlaty konik z mitologii greckiej utożsamiany z Kucykami. Niesłusznie. Według starej legendy kryzysowców dosiadali go herosi kiedy lecieli walczyć z chimerą, choć dziś wiadomo, że latali po bułki.
- Pegaz – w mitologii greckiej skrzydlaty koń zrodzony z krwi Meduzy, która trysnęła, gdy Perseusz odciął jej głowę. Posiada wielkie, potężne skrzydła , dzięki którym bez problemu może wzbić się w powietrze. Klasyczny pegaz zawsze jest śnieżnobiałej maści i o połyskujących srebrem kopytach, ale obecnie opisuje się coraz więcej gatunków o niezwykłej maści. J. K. Rowling opisuje m. in.: Abraskany – wielkie, niezwykle silne, maści palomino. Aetonany – kasztanowate, popularne Graniany – myszate, wyjątkowo szybkie.
- 250px|thumb|Pegaz 250px|thumb|Pegaz Pegazy to wspaniałe skrzydlate konie, które czasem służą dobru. Są cenionymi powietrznymi wierzchowcami, choć trudno je ujarzmić, należą bowiem do zwierząt dzikich i płochliwych. Służą jedynie istotom, o których prawości zdążyły się przekonać i do niej upewnić. Gdy już to nastąpi, między jeźdźcem a wierzchowcem tworzy się więź trwająca do końca życia pegaza, chyba że jeździec zboczy ze swej dobrej ścieżki.
- <default>Pegaz</default> Status Klasyfikacja Ministerstwa Magii Naturalne występowanie Pokrewne gatunki Alternatywne nazwy gatunku Pokarm Skóra Oczy Włosy Pióra Wzrost Długość Rozpiętośc skrzydeł Śmiertelność Cechy szczególne Przynależność Uzyskiwane składniki eliksirów Pegaz — bardzo rzadkie magiczne stworzenie, często mylone z abraksanem. Pegazy mogą uzdrowić nawet człowieka śmiertelnie chorego, pod warunkiem, że człowiek ten kiedyś kogoś pokochał. Są bardzo szybkie i poruszają się cicho nawet w złych warunkach. Ich ulubionymi miejscami są łąki blisko lasów i jezior.
|
| abstract
| - <default>Pegaz</default> Status Klasyfikacja Ministerstwa Magii Naturalne występowanie Pokrewne gatunki Alternatywne nazwy gatunku Pokarm Skóra Oczy Włosy Pióra Wzrost Długość Rozpiętośc skrzydeł Śmiertelność Cechy szczególne Przynależność Uzyskiwane składniki eliksirów Pegaz — bardzo rzadkie magiczne stworzenie, często mylone z abraksanem. Pegazy mogą uzdrowić nawet człowieka śmiertelnie chorego, pod warunkiem, że człowiek ten kiedyś kogoś pokochał. Są bardzo szybkie i poruszają się cicho nawet w złych warunkach. Ich ulubionymi miejscami są łąki blisko lasów i jezior. Skrzydła pegaza mogą mieć do 12 stóp (3,66 m). Są piękne i eleganckie. Mają duże oczy, bujną grzywę i muskularne łopatki. Najczęściej spotykane są pegazy maści białej, jednak zdarzają się też czarne. Wzrost ma około na 15 dłoni (152-154 cm). Pegazy są przeważnie przyjacielskie, łagodne i godne zaufania, rzadko jednak darzą zaufaniem kogoś innego. Są wrażliwe, ale za to bardzo wytrzymałe.
- Pegaz – w mitologii greckiej skrzydlaty koń zrodzony z krwi Meduzy, która trysnęła, gdy Perseusz odciął jej głowę. Posiada wielkie, potężne skrzydła , dzięki którym bez problemu może wzbić się w powietrze. Klasyczny pegaz zawsze jest śnieżnobiałej maści i o połyskujących srebrem kopytach, ale obecnie opisuje się coraz więcej gatunków o niezwykłej maści. J. K. Rowling opisuje m. in.: Abraskany – wielkie, niezwykle silne, maści palomino. Aetonany – kasztanowate, popularne Graniany – myszate, wyjątkowo szybkie. Testrale – kare, rzadkie, o skórzanych skrzydłach, potrafiące stawać się niewidzialnymi, uważa się, że przynoszą pecha.
- Pegaz – skrzydlaty konik z mitologii greckiej utożsamiany z Kucykami. Niesłusznie. Według starej legendy kryzysowców dosiadali go herosi kiedy lecieli walczyć z chimerą, choć dziś wiadomo, że latali po bułki.
- 250px|thumb|Pegaz 250px|thumb|Pegaz Pegazy to wspaniałe skrzydlate konie, które czasem służą dobru. Są cenionymi powietrznymi wierzchowcami, choć trudno je ujarzmić, należą bowiem do zwierząt dzikich i płochliwych. Służą jedynie istotom, o których prawości zdążyły się przekonać i do niej upewnić. Gdy już to nastąpi, między jeźdźcem a wierzchowcem tworzy się więź trwająca do końca życia pegaza, chyba że jeździec zboczy ze swej dobrej ścieżki. Pegazy są większe od zwykłych koni i posiadają pierzaste skrzydła, których rozpiętość wynosi około 6 metrów. Ich sierść jest najczęściej biała, choć zdarzają się pegazy kasztanowate, a krążą też plotki o czarnych. Pegazy mierzą sobie w kłębie 1,5 metra i ważą około 700 kilogramów. Nie znoszą siodeł - ich jeźdźcy muszą dosiadać ich oklep. Istoty te mówią własnym językiem, rozumieją wspólny i potrafią komunikować się ze zwykłymi końmi. W walce pegazy atakują przeciwników ostrymi kopytami oraz gryząc. Najgroźniejsze są ich szarże z powietrza, czyniące z przednich kopyt narzędzia śmierci i zniszczenia. Jeśli stają naprzeciw większego i potężniejszego przeciwnika (na przykład smoka), starają się go zwabić do ciaśniejszej przestrzeni, gdzie mogą wykorzystać swoją zwinność i utrudnić wrogowi koordynację ruchów. Przeciwko istotom ich rozmiarów korzystają głównie ze swej szybkości. Pegazy są jajorodnymi ssakami, żywiącymi się trawą, owocami i innymi roślinami. Żyją w stadach składających się z par, zamieszkujących wspólne gniazda. Wspólnie też wychowują młode, których w jednym miocie wykluwa się jedno lub dwoje. Istoty te cechują się inteligencją nie ustępującą ludzkiej a dodatkowo posiadają naturalne zdolności wyczucia dobrego i złego usposobienia. Zdolności tych używają przede wszystkim w celu wyczucia intencji potencjalnego jeźdźca. W celu obłaskawienia pegaza, dobra istota musi najpierw zlokalizować stado tych istot, a następnie zakraść się w nocy do upatrzonego wierzchowca tak, aby nie zostać zauważonym. Dosiadnięty znienacka pegaz usiłuje zrzucić jeźdźca i potrzeba niemałej zwinności i wytrwałości, aby uspokoić go i zdobyć jego zaufanie. Pomocne bywają w tym specjalne magiczne uzdy. Naturalnymi wrogami pegazów są gryfy i hipogryfy, które aktywnie poszukują ich gniazd i zabijają młode. Ceny pegazich jaj i źrebiąt osiągają na czarnych rynkach zawrotne sumy. Pegazy żyją około 40 lat. Wedle legendy, istnieją również pegazy większe, które bardzo rzadko wylęgają się z krwi meduz, którym odcięto głowę. Są one podobne do zwykłych pegazów, jednak silniejsze, mężniejsze i częściowo odporne na magię. Większe pegazy są często przywódcami pegazich stad, a dosiadać się pozwalają jedynie najszlachetniejszym i najdzielniejszym ze śmiertelników. żyją około stu lat.
|
![[RDF Data]](/fct/images/sw-rdf-blue.png)