| rdfs:comment
| - Piotr Amsterdamski (ur. 1955, zginął 12 lutego 2008 w Tatrach) - polski astronom i tłumacz, alpinista. W młodości współpracownik KSS KOR, pracownik Centrum Astronomicznego im. Mikołaja Kopernika w Warszawie, działacz "Solidarności". Internowany w stanie wojennym. Zaczął się wspinać bardzo późno, bo mając 45 lat. Mimo to osiągał we wspinaniu dobre efekty, dużo wspinał się w Tatrach, gdzie przeszedł kilka poważnych ścian, na niektórych był współautorem nowych dróg, wspinał się też we Francji i we Włoszech (gdzie m.in. przeszedł znaną wielką południową ścianę Marmolady).
|
| abstract
| - Piotr Amsterdamski (ur. 1955, zginął 12 lutego 2008 w Tatrach) - polski astronom i tłumacz, alpinista. W młodości współpracownik KSS KOR, pracownik Centrum Astronomicznego im. Mikołaja Kopernika w Warszawie, działacz "Solidarności". Internowany w stanie wojennym. Stopień magistra fizyki teoretycznej otrzymał na Wydziale Fizyki Uniwersytetu Łódzkiego w 1979 r. . Doktorat z fizyki uzyskał na Uniwersytecie Kalifornijskim w Santa Barbara, pod kierunkiem Jamesa Hartle'a. Długoletni pracownik naukowo-dydaktyczny Instytutu Astronomii Wyższej Szkoły Pedagogicznej w Zielonej Górze, a następnie Uniwersytetu Zielonogórskiego. W pracy naukowej zajmował się przede wszystkim kosmologią, podstawami mechaniki kwantowej i astrofizyką wysokich energii. Uzyskał stopień doktora habilitowanego nauk fizycznych w zakresie fizyki, specjalność: fizyka teoretyczna (rozprawa Nadprzewodzćce struny kosmiczne z 1990 r.), był profesorem Uniwersytetu Zielonogórskiego. Po 1990 poświęcił się głównie tłumaczeniom z języka angielskiego; przełożył ponad 100 pozycji książkowych, w tym 77 naukowych i popularnonaukowych, poczynając od "Krótkiej historii czasu" Stephena Hawkinga; tłumaczył także literaturę piękną, niekoniecznie najwyższego lotu. W 2003 r. dostał, jako pierwszy, nagrodę im. Jerzego Kuryłowicza dla najlepszego tłumacza książek naukowych za książki "Wszechświat w skorupce orzecha" Hawkinga oraz "Harry Potter - nauka i magia" Rogera Highfielda. Zaczął się wspinać bardzo późno, bo mając 45 lat. Mimo to osiągał we wspinaniu dobre efekty, dużo wspinał się w Tatrach, gdzie przeszedł kilka poważnych ścian, na niektórych był współautorem nowych dróg, wspinał się też we Francji i we Włoszech (gdzie m.in. przeszedł znaną wielką południową ścianę Marmolady). Zginął 12 lutego podczas samotnej wspinaczki na Filarze Szczytu Mięguszowieckiego w Tatrach, a jego ciało zostało znalezione w tzw. Dolnym Kominie przez zespół ratowników TOPR, który wybierał się na tę samą drogę , , . Pochowany został 22 lutego 2008 r. na Cmentarzu Komunalnym w Łodzi przy ulicy Smutnej Był bratankiem prof. Stefana Amsterdamskiego
|
![[RDF Data]](/fct/images/sw-rdf-blue.png)