De Unie van Brest (Wit-Russisch: Берасьцейская унія, Oekraïens: Берестейська унія, Pools: Unia brzeska) refereert naar de in 1596 genomen beslissing binnen de Kerk van Rus', de "Metropolia van Kiev Halych and all Rus'", om hun relaties met de Patriarch van Constantinopel te verbreken en zich onder het gezag van de paus van Rome te plaatsen. De bisschoppen stelden tijdens een synode in de stad Brest (in het westen van het huidige Wit-Rusland) een verklaring van 33 artikelen op, welke geaccepteerd werd door de paus Clemens VIII. De Unie werd plechtig afgekondigd in het Vaticaan.
De Unie van Brest (Wit-Russisch: Берасьцейская унія, Oekraïens: Берестейська унія, Pools: Unia brzeska) refereert naar de in 1596 genomen beslissing binnen de Kerk van Rus', de "Metropolia van Kiev Halych and all Rus'", om hun relaties met de Patriarch van Constantinopel te verbreken en zich onder het gezag van de paus van Rome te plaatsen. De bisschoppen stelden tijdens een synode in de stad Brest (in het westen van het huidige Wit-Rusland) een verklaring van 33 artikelen op, welke geaccepteerd werd door de paus Clemens VIII. De Unie werd plechtig afgekondigd in het Vaticaan. De meeste Witrussen en Oekraïners, in het toenmalige Gemenebest Polen-Litouwen, waren aangesloten bij de Kerk van Rus'. De Oekraïens-katholieke Kerk en de Wit-Russisch-katholieke Kerk vinden hier hun oorsprong. Het besluit leidde echter tot grote verdeeldheid en uiteindelijk viel de kerk uiteen in de Oekraïens-katholieke Kerk in het westen van Oekraïne en de Oekraïens-orthodoxe Kerk in het oosten van het land. Hierin speelden politieke factoren een rol aangezien in de 17de eeuw het oosten onder Russische - dus ook oosters-orthodoxe - invloed kwam terwijl vanaf eind 18de eeuw in het westen de katholieke Habsburgse dynastie regeerde.