| rdfs:comment
| - Harry Potter was nog steeds op het kerkhof. De Dooddoeners vormden een kleinere kring rond hem en Voldemort, zodat de openingen waar de ontbrekende Dooddoeners hadden moeten staan, werden gedicht. Wormstaart gaf Harry zijn toverstok terug en toen stond Harry alleen tegenover Voldemort. Voldemort boog licht en liet Harry, die weigerde ook te buigen, door toverkracht ook buigen. Harry kwam achter de steen vandaan en riep ‘Expelliarmus’ op het moment dat Voldemort ‘Avada Kedavra ’ riep.
- Harry Potter was nog steeds op het kerkhof. De Dooddoeners vormden een kleinere kring rond hem en Voldemort, zodat de openingen waar de ontbrekende Dooddoeners hadden moeten staan, werden gedicht. Wormstaart gaf Harry zijn toverstok terug en toen stond Harry alleen tegenover Voldemort. Voldemort boog licht en liet Harry, die weigerde ook te buigen, door toverkracht ook buigen. Harry kwam achter de steen vandaan en riep ‘Expelliarmus’ op het moment dat Voldemort ‘Avada Kedavra ’ riep.
|
| abstract
| - Harry Potter was nog steeds op het kerkhof. De Dooddoeners vormden een kleinere kring rond hem en Voldemort, zodat de openingen waar de ontbrekende Dooddoeners hadden moeten staan, werden gedicht. Wormstaart gaf Harry zijn toverstok terug en toen stond Harry alleen tegenover Voldemort. Voldemort boog licht en liet Harry, die weigerde ook te buigen, door toverkracht ook buigen. Voordat Harry iets kon doen om zich te verdedigen, raakte Voldemort hem met de Cruciatusvloek en viel Harry om. Toen het ophield, rolde hij op zijn zij en krabbelde overeind. Hij trilde erg en de Dooddoeners duwde hem terug richting Voldemort. Voldemort gaf Harry een kleine pauze, wilde Harry door middel van de Imperiusvloek laten zeggen dat hij dat niet nog eens moest doen, maar toen Harry alsnog weigerde, werd hij boos. Hij wilde Harry nogmaals straffen met de Cruciatusvloek, maar dit keer was Harry er klaar voor; met een bliksemsnelle reflex die hij aan zijn Zwerkbaltrainingen te danken had, dook hij opzij en rolde achter de marmeren grafsteen van Voldemorts vader: Marten Vilijn Sr., die hij hoorde barsten toen de vloek hem miste en de steen raakte. Voldemort wilde geen verstoppertje spelen, en Harry besloot dat hij als hij zou sterven, dat dat rechtop zou zijn, net zoals zijn vader gestorven was. Harry kwam achter de steen vandaan en riep ‘Expelliarmus’ op het moment dat Voldemort ‘Avada Kedavra ’ riep. Toen gebeurde er iets uitzonderlijks. Omdat de toverstokken van Harry en Voldemort een identieke kern hadden en ze het tegen elkaar op moesten nemen, trad het zeer zeldzame Priori Incantatem effect op. Harry dwong zijn toverstok niet op te geven en uiteindelijk kwam de druppel langs de draad die hun toverstokken verbond tegen de punt van de stok van Voldemort. Harry hoorde het lied van de feniks en kreeg een gevoel van hoop. Toen verschenen een voor een de mistige lichamen van Carlo Kannewasser, Frank Braam, Berta Kriel en Harry’s ouders uit de toverstok van Voldemort. Ze spraken tegen Harry en zeiden dat hij vol moest houden. Ze gaven hem enige tijd om weg te rennen nadat Harry de verbinding tussen de toverstokken verbrak. De mistige lichamen gingen naar de Dooddoeners en Voldemort toe en ontnamen hem het zicht. De echo van Carlo vroeg Harry zijn lichaam mee te nemen naar zijn ouders. Harry greep Carlo’s lichaam en bereikte op het nippertje de Toverschool Trofee, die hem en Carlo’s lichaam naar Zweinstein terugvoerde.
- Harry Potter was nog steeds op het kerkhof. De Dooddoeners vormden een kleinere kring rond hem en Voldemort, zodat de openingen waar de ontbrekende Dooddoeners hadden moeten staan, werden gedicht. Wormstaart gaf Harry zijn toverstok terug en toen stond Harry alleen tegenover Voldemort. Voldemort boog licht en liet Harry, die weigerde ook te buigen, door toverkracht ook buigen. Voordat Harry iets kon doen om zich te verdedigen, raakte Voldemort hem met de Cruciatusvloek en viel Harry om. Toen het ophield, rolde hij op zijn zij en krabbelde overeind. Hij trilde erg en de Dooddoeners duwde hem terug richting Voldemort. Voldemort gaf Harry een kleine pauze, wilde Harry door middel van de Imperiusvloek laten zeggen dat hij dat niet nog eens moest doen, maar toen Harry alsnog weigerde, werd hij boos. Hij wilde Harry nogmaals straffen met de Cruciatusvloek, maar dit keer was Harry er klaar voor; met een bliksemsnelle reflex die hij aan zijn Zwerkbaltrainingen te danken had, dook hij opzij en rolde achter de marmeren grafsteen van Voldemorts vader: Marten Vilijn Sr., die hij hoorde barsten toen de vloek hem miste en de steen raakte. Voldemort wilde geen verstoppertje spelen, en Harry besloot dat hij als hij zou sterven, dat dat rechtop zou zijn, net zoals zijn vader gestorven was. Harry kwam achter de steen vandaan en riep ‘Expelliarmus’ op het moment dat Voldemort ‘Avada Kedavra ’ riep. Toen gebeurde er iets uitzonderlijks. Omdat de toverstokken van Harry en Voldemort een identieke kern hadden en ze het tegen elkaar op moesten nemen, trad het zeer zeldzame Priori Incantatem effect op. Harry dwong zijn toverstok niet op te geven en uiteindelijk kwam de druppel langs de draad die hun toverstokken verbond tegen de punt van de stok van Voldemort. Harry hoorde het lied van de feniks en kreeg een gevoel van hoop. Toen verschenen een voor een de mistige lichamen van Carlo Kannewasser, Frank Braam, Berta Kriel en Harry’s ouders uit de toverstok van Voldemort. Ze spraken tegen Harry en zeiden dat hij vol moest houden. Ze gaven hem enige tijd om weg te rennen nadat Harry de verbinding tussen de toverstokken verbrak. De mistige lichamen gingen naar de Dooddoeners en Voldemort toe en ontnamen hem het zicht. De echo van Carlo vroeg Harry zijn lichaam mee te nemen naar zijn ouders. Harry greep Carlo’s lichaam en bereikte op het nippertje de Toverschool Trofee, die hem en Carlo’s lichaam naar Zweinstein terugvoerde.
|
![[RDF Data]](/fct/images/sw-rdf-blue.png)