rdfs:comment
| - Żale - starożytna w języku polskim nazwa cmentarza. „Cmentarz" jest tylko spolszczeniem wyrazu łacińskiego coemetorium i greckiego koirneterion. Po wprowadzeniu do Polski wiary chrześcijańskiej, grzebano wszędzie ciała wiernych przy kościołach i wówczas wszedł w użycie wyraz „cmentarz", na oznaczenie grzebalników otaczających kościoły. Ponieważ miejsca takie są poświęcane i dlatego nazywano je „poświątnymi", zatem wyraz „cmentarz" stosował się tylko do grzebalników poświęconych, chrześcijańskich, a dawniejsze pogańskie zatrzymały jako miejscowości nazwę żalów, źalków.
|
abstract
| - Żale - starożytna w języku polskim nazwa cmentarza. „Cmentarz" jest tylko spolszczeniem wyrazu łacińskiego coemetorium i greckiego koirneterion. Po wprowadzeniu do Polski wiary chrześcijańskiej, grzebano wszędzie ciała wiernych przy kościołach i wówczas wszedł w użycie wyraz „cmentarz", na oznaczenie grzebalników otaczających kościoły. Ponieważ miejsca takie są poświęcane i dlatego nazywano je „poświątnymi", zatem wyraz „cmentarz" stosował się tylko do grzebalników poświęconych, chrześcijańskich, a dawniejsze pogańskie zatrzymały jako miejscowości nazwę żalów, źalków. Początek tej starożytnej nazwy jest bardzo jasny, bo grób jest miejscem żalu rodziny i przyjaciół, a zatem groby w liczbie mnogiej są to żale. Nazwa ta nawet świadczy w starożytności o silnym rozwoju uczucia miłości rodzinnej i przypomina powszechny u ludu polskiego zwyczaj głośnego lamentowania najbliższej rodziny na pogrzebach. Najwięcej miejscowości nazywanych przez lud żalami znajduje się na Mazowszu, Kujawach i Podlasiu. Prawie wszystkie przedstawiają ślady przedwiekowych grobowisk i obfitują nieraz w urny z popiołami i różne zabytki z odległych epok. Lud jednak zatracił już świadomość, że to były cmentarze, i tylko nazwę żalów bezwiednie zachował. W encyklopedyach polskich pomieszane są bałamutnie objaśnienia o żalach i okopach szwedzkich, między któremi ta chyba zachodzi łączność, że przy niektórych prastarych grodziskach, zwanych przez nieświadomość szwedzkiemi, znajdują się w pobliżu żale, które zapewne były cmentarzami przy tych grodziskach w dobie ich założenia.Księga Rzeczy Polskich wyd. Macierzy Polskiej (1898) Kategoria:Polskie wyrażenia gwarowe i staropolszczyzna Kategoria:Obyczaje polskie
|