| rdfs:comment
| - To, co teraz czytasz to notatka, którą przysłał mi mój zaginiony przed rokiem brat. Do teraz go nie odnaleziono, a ja nie mam zamiaru dłużej czekać i upubliczniam jego zapiski skupiające się wokół sprawy czegoś co Wojtek i jego dziewczyna Klara nazwali „Bulbmanem”. Ostrzegam, że to, co teraz przeczytacie sprawi, że Wasze życie już nigdy nie będzie takie samo. @edit
|
| abstract
| - To, co teraz czytasz to notatka, którą przysłał mi mój zaginiony przed rokiem brat. Do teraz go nie odnaleziono, a ja nie mam zamiaru dłużej czekać i upubliczniam jego zapiski skupiające się wokół sprawy czegoś co Wojtek i jego dziewczyna Klara nazwali „Bulbmanem”. Ostrzegam, że to, co teraz przeczytacie sprawi, że Wasze życie już nigdy nie będzie takie samo. „Od 1916 roku na terenie naszego kraju (którego formalnie nie było) odnotowano wiele przypadków zaginięć i nietypowych morderstw, powiązanych ze sobą jednym wspólnym mianownikiem. Wszystkie ofiary były pozbawione mózgu, zupełnie jakby jakieś dzikie zwierzę się w niego wgryzło i zjadło go niczym twarożek, dokładnie wylizując „miskę” jaką w tym przypadku była czaszka ofiary. W tamtych czasach często dochodziło do kanibalizmu, więc ludzie ignorowali te sprawę, do czasu aż sprawca nie pojawił się po raz drugi w 1976. Po wielu nieudanych próbach milicja umorzyła śledztwo, mimo że odnotowanych ofiar "pożeracza mózgów" było aż 12. Zachowało się tylko jedno zdjęcie podejrzanego, którego jako ostatniego widziano na miejscu zbrodni, a potem... po prostu zniknął. Funkcjonariusze nie mogli go znaleźć mimo usilnych prób, jakby rozpłynął się w powietrzu! Sądząc po fotografii, nie może być to ta sama osoba, która została po raz pierwszy poruszona w zapiskach hrabiów pruskich, austriackich i rosyjskich w czasach I wojny światowej. Gdy zobaczyłem załącznik myślałem że serce wybuchnie mi ze strachu. Na jednej z fotografii był fresk i już się chyba domyślacie, kogo on przedstawiał. Chudą powyginaną postać z olbrzymią głową, a wokół niej ludzi oddających jej cześć i dziesiątki ludzkich mózgów. W tle było widać latający spodek. Szybko włączyłem telefon i zadzwoniłem do Grześka. Okazało się, że jego brat przed chwilą zniknął, a on sam pełen paniki w głosie powiedział: Dzień później wyruszyłem na lotnisko, ale przerwał mi telefon od Klary i naszych wspólnych znajomych. Twierdzili, że mają dla mnie niespodziankę i natychmiast muszę przyjść do pizzerii. Do lotu i tak pozostały jeszcze 4h, Grzesiek odbiera. Nie zniknął, i już jest w drodze. Jestem właśnie w pizzerii. Czekają tam na mnie z jakimś przyjęciem imieninowym. Czas na chwilę relaksu. Socjalizacja pomoże mi pozbierać myśli i zapomnieć o tej całej niedorzeczności... a potem wyruszam i w końcu się dowiem, kim to coś naprawdę jest.” I tutaj kończy się notatka, którą znaleziono przy stole Wojtka. On jak i wszyscy jego znajomi, dziewczyna i kelnerka zniknęli w niewyjaśnionych okolicznościach (w sumie 7 osób). Obsługa pizzerii wspomniała jedynie o tajemniczym gościu, który dosiadł się do znajomych Wojtka, gdy ten poszedł do Toalety. Klara siedziała jak zahipnotyzowana i zdołała wykonać zdjęcie nieproszonego Pana. Żadnych skanów ani notatnika na komputerze brata nie znalazłem, ale mam numer do tego detektywa Grześka, choć i tak wiem, gdzie go znaleźć. Uczę się w Paryżu i lecę już Airbusem do Kairu. Na pokładzie jest nas 67 z załogą, a ja jestem 57 pasażerem. Tutaj macki Bulbmana na pewno nie sięgną. Czuję się bezpiecznie. Czymkolwiek jesteś, Znajdziemy cię. @edit
|
![[RDF Data]](/fct/images/sw-rdf-blue.png)