Języki kusajryckie są w większości fleksyjne, ergatywne i prawogłowowe. Formy fleksyjne czasownika są tworzone często za pomocą infiksów. Inną wspólną cechą jest istnienie rzeczowników relacyjnych. Nazwa rodziny pochodzi od Kusajry (noliczańskie Kusaira, dinkerdyjskie Kucairā, tulahijskie Kucīra) - mitycznego zatopionego lądu skąd rzekomo pochodzili przodkowie ludów mówiących tymi językami.
Języki kusajryckie są w większości fleksyjne, ergatywne i prawogłowowe. Formy fleksyjne czasownika są tworzone często za pomocą infiksów. Inną wspólną cechą jest istnienie rzeczowników relacyjnych. Nazwa rodziny pochodzi od Kusajry (noliczańskie Kusaira, dinkerdyjskie Kucairā, tulahijskie Kucīra) - mitycznego zatopionego lądu skąd rzekomo pochodzili przodkowie ludów mówiących tymi językami.