rdfs:comment
| - Ulica Mszczonowska – niewielka ulica, podzielona na dwa odcinki torami kolejowymi, które znajdują się w dzielnicach Ochota i Wola. Ulica rozpoczyna się przy Alejach Jerozolimskich i kończy bez możliwości dalszej jazdy za ulicą Gniewkowską. Nazwa ulicy nawiązuje do Mszczonowa, niewielkiego miasta w powiecie żyrardowskim. Poza tymi miejscami przy Mszczonowskiej znajdują się także Decathlon (nr 2), Cristal Park (nr 4) oraz przystanek WKD Warszawa Reduta Ordona. Zachowały się także liczne przedwojenne domy, które dziś mieszczą się pod nr 3, nr 7, nr 9, nr 10, nr 11, nr 14, nr 18 i nr 22.
|
abstract
| - Ulica Mszczonowska – niewielka ulica, podzielona na dwa odcinki torami kolejowymi, które znajdują się w dzielnicach Ochota i Wola. Ulica rozpoczyna się przy Alejach Jerozolimskich i kończy bez możliwości dalszej jazdy za ulicą Gniewkowską. Nazwa ulicy nawiązuje do Mszczonowa, niewielkiego miasta w powiecie żyrardowskim. [[Plik:Mszczonowska (2).JPG|right|thumb|250px|Ulica Mszczonowska, rejon ul. Włochowskiej]] [[Plik:Mszczonowska 2.JPG|right|thumb|250px|Ulica Mszczonowska, rejon Alej Jerozolimskich]] Trudno jest zidentyfikować datę, kiedy powstała ulica. Ulica została włączona do Warszawy w 1916 roku, po raz pierwszy widać ją na mapach z 1924 roku. W jej pobliżu znajdowała się lokomotywownia oraz liczne kantory ekspedycyjne towarzyszące równie licznym stacjom przeładunkowym. W 1939 roku ulica rozpoczynała się na skrzyżowaniu z Opaczewską, po czym biegła na północ, przecinała Włochowską, bardzo wiele torów kolejowych i kończyła się u zbiegu z Gniewkowską i Gizów, a skrzyżowanie to znajdowało się nieco na północ od istniejącego do dziś domu nr 22. Choć ulica podczas II wojny światowej była drogą rezerwową dla niemieckich pojazdów bojowych (wzmocniono nawet ku temu nawierzchnię ulicy), to jej zabudowa względnie dobrze przetrwała wojnę. Zapewne w latach 50. XX wieku została przedłużona wzdłuż przyłączonego w 1951 roku odcinka do ul. Drawskiej, jednak ten odcinek otrzymał wkrótce nazwę ul. Śmigłowca. Rozbudowa przemysłu na Odolanach doprowadziła do skrócenia północnego odcinka ulicy, a rozbudowa sieci kolejowej do praktycznego rozerwania ulicy na dwa odcinki, połączone jedynie ścieżką wiodąca przez liczne tory kolejowe. W 2006 roku przebudowano skrzyżowanie z Alejami Jerozolimskimi, a ponad nim oddano do użytku wiadukt. Istnieją projekty zakładające znaczną przebudowę ulicy, budowę wiaduktów nad torami kolejowymi oraz połączenie jej z przedłużoną ulicą Prądzyńskiego. Ulica rozpoczyna swój bieg od skrzyżowania z Alejami Jerozolimskimi i ulicą Śmigłowca, po czym kieruje się na północ przecinając ulicę Włochowską i tory kolejowe, by zaniknąć tam przechodząc w Berestecką. Pojawia się ponownie kawałek na północ, za torami kolejowymi, gdzie rozpoczyna się ślepo, następnie przecina kilkukrotnie tory kolejowe i dwa wloty ul. Gniewkowskiej, by ponownie zakończyć się na torach kolejowych. Współcześnie ulica ma znikome znaczenie transportowe, służy jedynie jako dojazd do nielicznych domów na zachodnich Szczęśliwicach, południowych Odolanach i Przycach, jednak posiada dużą wartość historyczną. Znajdują się przy niej dwa bardzo istotne obiekty dla historii Warszawy:
* Miejsce pamięci "Reduta Ordona" – jest to kamień pamiątkowy oraz krzyż przydrożny upamiętniające domniemane miejsce, gdzie w 1831 roku mieściła się reduta broniona przez Juliusza Ordona, kamień ten znajduje się na rogu Mszczonowskiej i Włochowskiej,
* Miejsce pamięci "Szubienica na Mszczonowskiej" – jest to zachowana autentyczna szubienica z okresu niemieckiej okupacji, na której w nocy z 15 na 16 października 1942 roku powieszono 10 więźniów Pawiaka w odwecie za przeprowadzoną tydzień wcześniej akcję "Wieniec I". Poza tymi miejscami przy Mszczonowskiej znajdują się także Decathlon (nr 2), Cristal Park (nr 4) oraz przystanek WKD Warszawa Reduta Ordona. Zachowały się także liczne przedwojenne domy, które dziś mieszczą się pod nr 3, nr 7, nr 9, nr 10, nr 11, nr 14, nr 18 i nr 22.
|