Twe skrzydła? Duszo? Patrz, w białą osnowę Skrzydlatych pędów pną się kwiaty ziemi I biel ich gniotą barwy jaskrawemi - W purpurze szału - brutalne - zmysłowe. Piłaś ich wonie?... Spragniona i głodna? Duszo ma? Duszo z żaru i pieszczoty - Mętną strug wodę lałaś w puchar złoty? I toast życia wychyliwszy do dna, Smutna po śmierci, pochyliłaś głowę Na twe opadłe skrzydła Ikarowe. Image:PD-icon.svg Public domain
Twe skrzydła? Duszo? Patrz, w białą osnowę Skrzydlatych pędów pną się kwiaty ziemi I biel ich gniotą barwy jaskrawemi - W purpurze szału - brutalne - zmysłowe. Piłaś ich wonie?... Spragniona i głodna? Duszo ma? Duszo z żaru i pieszczoty - Mętną strug wodę lałaś w puchar złoty? I toast życia wychyliwszy do dna, Smutna po śmierci, pochyliłaś głowę Na twe opadłe skrzydła Ikarowe. Image:PD-icon.svg Public domain