| rdfs:comment
| - Zasłyszana gdzieś daleko w krajach zimy, Opatrzona mianem pieśni wichru chłodu, Drogę wskazać nam potrafi gdy zbłądzimy, Zwana u nas pieśnią ruchomego lodu. Kiedy statki nasze mkną po szklistej wodzie, A na niebie chmury kłębią się i gnają, Przeżyjemy, bo kierując nasze łodzie, Wiemy to co wiatry dzisiaj nam śpiewają. Wieczna droga pośród skał zrodzonych z mrozu, Manewr za manewrem je mijamy, Niby ten co ciągnie lejce od powozu, Tako my na wichrze żagle naciągamy. Image:CC-BY-SA icon.svg cc-by-sa
|
| abstract
| - Zasłyszana gdzieś daleko w krajach zimy, Opatrzona mianem pieśni wichru chłodu, Drogę wskazać nam potrafi gdy zbłądzimy, Zwana u nas pieśnią ruchomego lodu. Kiedy statki nasze mkną po szklistej wodzie, A na niebie chmury kłębią się i gnają, Przeżyjemy, bo kierując nasze łodzie, Wiemy to co wiatry dzisiaj nam śpiewają. Wieczna droga pośród skał zrodzonych z mrozu, Manewr za manewrem je mijamy, Niby ten co ciągnie lejce od powozu, Tako my na wichrze żagle naciągamy. I nie straszne nam zawieje, ani chłody, Ani wichry co stwarzają morskie burze, Gdy nam śpiewa, ominiemy wszystkie lody, Niezliczone są spędzone z nią podróże. Ciągle pniemy po spiętrzonych, morskich falach, Nasze wiosła, które niosą nas po wodzie, Niechaj będzie nieskończenie wielka chwała, Tejże pieśni o ruchomym wiecznie lodzie. Wieloryby tu żyjące my zgładzamy, Bo nam dano panowanie nad wodami, I nikomu pieśni naszej nie oddamy, Tempus dał nam to co płynie wciąż przed nami. Jedna chwila nieuwagi, błędne zmysły, I zatoną nasze łodzie i okręty, Nasze plany i nadzieje wnet by prysły, Lecz nie pójdziem w morskie mroki i odmęty. Wszyscy wiemy, że to nam oddano morze, Ze wszystkimi jego mieszkańcami, A w wędrówce pieśń o lodzie nam pomoże, Śpiewać będzie wicher dniami i nocami. Jakbyś słyszał jej wołanie w ciemnej nocy, Kiedy fale niewidoczne w pokład walą, Niby świst kamienia wystrzelony z procy, Śpiewa hen, za horyzontu siną dalą. Dzięki pieśni uchronimy się od zguby, Nie będziemy przed sztormami głowy chować, My przetrwamy wszystkie, najtrudniejsze próby, I to my będziemy morzem tym panować. Tylko ona jest prawdziwym przyjacielem, Każdy z nas zasłyszał ją jeszcze za młodu, Wielokrotnie była naszym zbawicielem, Pieśnią boga, głosem ruchomego lodu. Image:CC-BY-SA icon.svg cc-by-sa
|
![[RDF Data]](/fct/images/sw-rdf-blue.png)