| abstract
| - Kategoria:Zabytki right|thumb|250px|Ogród Krasińskich [[Plik:Ogród_Krasińskich_(brama).JPG|right|thumb|250px|Ogród Krasińskich – brama wejściowa (2012 – por. 2010)]] Ogród Krasińskich – park miejski o powierzchni 11,8 hektara położony na Muranowie w dzielnicy Śródmieście, pomiędzy ulicami Andersa, Świętojerską, placem Krasińskich, Długą i Bohaterów Getta. Ogród Krasińskich został założony w 1676 roku według projektu Tylmana z Gameren jako park przy pałacu Krasińskich. Park był początkowo barokowy, zamknięty dla publiczności, był także największym założeniem ogrodowym Warszawy do czasu urządzenia Ogrodu Saskiego. W 1766 roku ogród został przekomponowany według projektu Jana Chrzciciela Knackfusa i w pełni udostępniony dla publiczności, jako drugi po Ogrodzie Saskim w Warszawie. W XIX wieku był częstym miejscem spacerów warszawiaków, w szczególni pochodzenia żydowskiego z pobliskiego Muranowa. W latach 1824-1880 skraj parku zajmował także Instytut Wód Mineralnych Sztucznych, ulokowany przy pałacu pod Czterema Wiatrami. Ogród był kilkukrotnie przekomponowywany, w latach 1891-1895 został przeorganizowany na park angielski według projektu Franciszka Szaniora. Wówczas park zajmował powierzchnię 3,5 hektara. Podczas niemieckiej okupacji park, pomimo sąsiedztwa z gettem warszawskim, był wyłączony z jego granic. Ogród został częściowo uszkodzony podczas powstania warszawskiego. Po II wojnie światowej park został odnowiony i powiększony do prawie 12 hektarów, między innymi o tereny uwolnione przez przesuniętą ul. Świętojerską, zlikwidowaną ul. Nalewki (dziś istnieje jej dawny odcinek znany jako ul. Bohaterów Getta) oraz rozebrane ruiny zabudowy w rejonie Barokowej i Długiej. Rozebrano także ogrodzenie, choć zachowano dawną bramę wejściową od strony zachodniej. W 1965 roku park uznano za obiekt zabytkowy, a w 1994 roku za pomnik historii. [[Plik:Ogrod Krasinskich (tablica, getto warszawskie).JPG|right|thumb|250px|Tablica upamiętniająca mur getta (2014 – por. 2010)]] Dnia 25 sierpnia 2008 roku w północno-zachodniej części parku (na linii dawnej Świętojerskiej i Nalewek) ustawiony został jeden z pomników granic getta. W 2011 roku rozpisano konkurs na rewitalizację ogrodu, który został poprzedzony konsultacjami z mieszkańcami, choć potem mieszkańcy narzekali, że nikt nie uwzględnił ich uwag. W konkursie wzięło udział 14 pracowni, a zwyciężyła koncepcja biura Abies Architektura Krajobrazu. Prace rozpoczęto w 2012 roku od wyremontowania bramy wejściowej, podmurówki od strony ul. Bohaterów Getta oraz założeniem tam ogrodzenia, ponadto część parku ma być stylizowana historycznie, wymieniona zostanie nawierzchnia alejek, a całość ogrodzona. Przebudowana zostanie fontanna oraz kaskada wodna, powstanie okrągłe "pluskowisko", odrestaurowany ma zostać też tzw. bunkier Stefana Starzyńskiego. Pierwszym etapem było ogrodzenie parku oraz odrestaurowanie barokowej bramy, a prace te przeprowadzono w II połowie 2012 roku. Na początku 2013 roku w ramach prac wycięto ponad 300 z rosnących tutaj 926 drzew, co spotkało się z protestami mieszkańców. Urzędnicy argumentowali, że wiele z nich było chorych i zaniedbanych, a część zasłaniała planowane do odtworzenia osie widokowe. Specjaliści częściowo zgodzili się z urzędnikami, podkreślono jednak, że wyrąb był zbyt nagły, varsavianiści nalegali zaś, aby poczekać do zakończenia remontu z ocenami. Mimo to jednak protestujący złożyli doniesienie do prokuratury o podejrzeniu ciężkiego naruszenia przepisów prawa przy wycince, ta odmówiła jednak wszczęcia postępowania. Społecznicy wtargnęli nawet za ogrodzenie placu budowy, a także wystosowali protest do generalnego konserwatora zabytków – efektem tego była kontrola z Ministerstwa Kultury, która wytknęła wiele błędów, m.in. brak kontroli stołecznego konserwatora zabytków nad pracami. Do dewastacji ogrodzenia terenu prac doszło także w maju. Pierwsza część odnowionego ogrodu została udostępniona na początku sierpnia, zaś w listopadzie rozpoczęto montaż ogrodzenia wokół całego ogrodu oraz otwarto część od strony ul. Długiej. Wszystkie prace zostały wykonane do maja 2014 roku, kiedy to cały Ogród Krasińskich udostępniono spacerowiczom. W międzyczasie, we wrześniu przeprowadzono konsultacje społeczne w sprawie regulaminu parku, które objęły także dyskusję nad wpuszczeniem do parku psów oraz rowerzystów – wstępnie zadecydowano, że park nie będzie zamykany, a rowerzyści i spacerowicze z psami zostaną dopuszczeni. W listopadzie 2013 roku w północnej części parku rozpoczęły się również poszukiwania trzeciej części Archiwum Ringelbluma, w ramach pierwszych prac archeolodzy odkryli piwnice kamienicy przy ul. Świętojerskiej 40, w której znaleziono przemieszane szczątki przynajmniej jedenastu osób, a także przedmioty codziennego użytku – naczynia, sztućce, torebki, materiały krawieckie, maszynę do szycia, dokumenty ubezpieczeniowe czy także porzucone garnki z jedzeniem. Po zimowej przerwie prace prowadzono jeszcze od kwietnia do czerwca 2014 roku, jednak niczego nie znaleziono. W międzyczasie wyburzeniu uległ też budynek ponad podziemnym bunkrem w południowej części parku. Ostatecznie zdecydowano też o zakazie wstępu dla psów do parku, w zamian urządzono wybieg dla czworonogów od strony ul. Andersa – część właścicieli psów uznała to jednak za ich wykluczenie oraz napisała skargę do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego [[Plik:Ogród Krasińskich (pozostałość Wałów).JPG|right|thumb|250px|Wzgórze w zachodniej części parku, dawniej domniemana pozostałość Wałów Zygmuntowskich]] [[Plik:Ogród Krasińskich (miejsce pamięci Pasażu Simonsa).JPG|right|thumb|250px|Miejsce upamiętniające Pasaż Simonsa]] Na terenie Ogrodu Krasińskich znajdują się takie obiekty jak:
* Pałac Krasińskich
* Barokowa brama wejściowa z XVIII wieku (od strony ul. Bohaterów Getta)
* Wzniesienie z kaskadą, uznawane dawniej za pozostałość Wałów Zygmuntowskich (w rejonie ul. Bohaterów Getta) – przeprowadzone w latach 2011-2013 badania archeologiczne obaliły tę tezę
* Pomnik granic getta (w rejonie ul. Świętojerskiej)
* Pomnik Bohaterów Monte Cassino (w rejonie ul. Andersa)
* Kamień upamiętniający jedną z pierwszych potyczek podczas powstania listopadowego (w rejonie ul. Andersa)
* Pozostałości fundamentów Pasażu Simonsa z kamieniem upamiętniającym walczący w ruinach tego budynku batalion "Chrobry I" (w rejonie ul. Bohaterów Getta)
|
![[RDF Data]](/fct/images/sw-rdf-blue.png)