The general form of standard parabola is: , where is a constant.
| Attributes | Values |
|---|
| rdfs:label
| |
| rdfs:comment
| - thumb|180px|O! Tak wygląda parabola.Parabola - taka linia krzywa będąca wykresem funkcji kwadratowej. Polega ona na tym, że najpierw linia idzie w górę zwalniając (tak po łuku), a potem idzie w dół, albo też na odwrót. Znają ją wszyscy orientujący się trochę w matematyce, a także Dzieci Neo. Ta druga grupa zna je tylko z filmiku pt. Parabole tańczą, którego melodia wpada w ucho lepiej niż wakacyjne hity.
- The general form of standard parabola is: , where is a constant.
- Przypowieść, parabola - gatunek literatury moralistyczno-dydaktycznej, którego cechy formalne (schematyzm fabuły, uproszczona konstrukcja postaci, obiektywny narrator, selekcja realiów) służą właściwemu odczytaniu alegorycznego lub symbolicznego znaczenia przedstawionego świata, przekazaniu prawdy moralnej. Posługuje się narracją, w której postaci i zdarzenia pełnią rolę nosicieli i zarazem przykładów prawd uniwersalnych.
|
| sameAs
| |
| dcterms:subject
| |
| dbkwik:bezsensoped...iPageUsesTemplate
| |
| dbkwik:kafkopedia/...iPageUsesTemplate
| |
| abstract
| - thumb|180px|O! Tak wygląda parabola.Parabola - taka linia krzywa będąca wykresem funkcji kwadratowej. Polega ona na tym, że najpierw linia idzie w górę zwalniając (tak po łuku), a potem idzie w dół, albo też na odwrót. Znają ją wszyscy orientujący się trochę w matematyce, a także Dzieci Neo. Ta druga grupa zna je tylko z filmiku pt. Parabole tańczą, którego melodia wpada w ucho lepiej niż wakacyjne hity.
- The general form of standard parabola is: , where is a constant.
- Przypowieść, parabola - gatunek literatury moralistyczno-dydaktycznej, którego cechy formalne (schematyzm fabuły, uproszczona konstrukcja postaci, obiektywny narrator, selekcja realiów) służą właściwemu odczytaniu alegorycznego lub symbolicznego znaczenia przedstawionego świata, przekazaniu prawdy moralnej. Posługuje się narracją, w której postaci i zdarzenia pełnią rolę nosicieli i zarazem przykładów prawd uniwersalnych. Fabuła ulega zwykle schematyzacji, realia zaś występują w postaci zredukowanej. Interpretacja przypowieści wymaga sięgnięcia do znaczeń alegorycznych lub symbolicznych. Przypowieść była szczególnie rozpowszechniona w literaturze religijnej Dalekiego i Bliskiego Wschodu. Wiele znanych przypowieści znajduje się w Biblii, np. przypowieść o synu marnotrawnym. Stosowana często w homiletyce i literaturze parenetycznej, inspirowała wielu pisarzy, np. Adama Mickiewicza (Księgi narodu polskiego i pielgrzymstwa polskiego) czy Alberta Camusa (Dżuma).
|
![[RDF Data]](/fct/images/sw-rdf-blue.png)