| rdfs:comment
| - 15 sierpnia 1944 roku powstańcy uroczyście obchodzą dzień żołnierza w 24. rocznicę zwycięstwa w bitwie warszawskiej 1920 roku. Tego też dnia alianci dokonują kolejnych zrzutów dla miasta, Niemcy zestrzeliwują trzy samoloty. Jeden z nich spada na gmach przy Miodowej 22, kolejny na ul. Bema, a ostatni w lesie koło Falenicy. O godzinie 20 niemieckie radio podało w europejskim serwisie nieprawdziwą informację, że upadek powstania warszawskiego jest już rzeczą dokonaną. Wobec amerykańskiej prośby na pozwolenie na lądowanie samolotów dokonujących zrzuty na radzieckich lotniskach pada odpowiedź odmowna, uzasadniona, że powstanie warszawskie jest dziełem awanturników.
|
| abstract
| - 15 sierpnia 1944 roku powstańcy uroczyście obchodzą dzień żołnierza w 24. rocznicę zwycięstwa w bitwie warszawskiej 1920 roku. Tego też dnia alianci dokonują kolejnych zrzutów dla miasta, Niemcy zestrzeliwują trzy samoloty. Jeden z nich spada na gmach przy Miodowej 22, kolejny na ul. Bema, a ostatni w lesie koło Falenicy. O godzinie 20 niemieckie radio podało w europejskim serwisie nieprawdziwą informację, że upadek powstania warszawskiego jest już rzeczą dokonaną. Wobec amerykańskiej prośby na pozwolenie na lądowanie samolotów dokonujących zrzuty na radzieckich lotniskach pada odpowiedź odmowna, uzasadniona, że powstanie warszawskie jest dziełem awanturników. Niemieckie ataki na Stare Miasto przybierają na sile, dziś próbują przebić się od strony Ogrodu Krasińskich i placu Teatralnego. Walki toczą się także o ulicę Przejazd, gdzie Niemcy najpierw zdobywają pałac Mostowskich, by po kontrataku batalionu "Wigry" zostać zmuszonym do jego opuszczenia. Wieczorem przypuszczają kolejne ataki na Bank Polski na Bielańskiej i na kościół św. Alberta i św. Andrzeja na pl. Teatralnym, te ataki jednak nie powodzą się. Z niespotykaną dotąd siłą Niemcy atakują od północy i zachodu Śródmieście – główne kierunki ataku wyznaczają niemal wszystkie ulice: Graniczna, Rynkowa, Ciepła, Waliców, Żelazna, Grzybowska, Łucka, Prosta, Pańska, Sienna i Srebrna. Ataki udaje się jednak powstrzymać bez większych strat w terenie, wciąż utrzymany jest pl. Kazimierza Wielkiego. W walce ginie dowódca zgrupowania "Chrobry II", kpt. Jan Jaroszek "Proboszcz". Oprócz tego pod silnym ostrzałem znajdują się zabudowania kolejowe nad linią średnicową przy Żelaznej oraz zabudowania Politechniki. Cała dzielnica ostrzeliwana jest też za pomocą miotaczy min, tzw. "krów". Ostrzeliwany jest także Prudential, który staje w płomieniach. Na Powiślu Niemcy wdzierają się do szpitala Czerwonego Krzyża i do domu przy Karowej 5, wcześnie podpalając zabudowania na Bednarskiej i Dobrej. Na Mokotowie powstańcom udaje się schwytać dwóch węgierskich oficerów, za których pośrednictwem próbują skontaktować się z główną bazą wojsk węgierskich, umiejscowioną w Zalesiu pod Warszawą. Mimo oznaczeń ostrzelany został Szpital Elżbietanek na Goszczyńskiego. Przybywają posiłki z Lasów Chojnowskich, oddziały rtm. Lecha Głuchowskiego "Jelenia" obsadzają Fort Legionów Dąbrowskiego na Sadybie. W kierunku Żoliborza kierują się również powstańcy z Puszczy Kampinoskiej. Żołnierze dowodzeni przez ppłk. Wiktora Ludwika Konarskiego "Victora" mają za cel dotrzeć na Stare Miasto, jednak w rejonie Powązek dochodzi do starcia z jednostkami niemieckimi. Natarcie nie powodzi się, część powstańców przechodzi na Żoliborz, a część wycofuje się do puszczy.
|
![[RDF Data]](/fct/images/sw-rdf-blue.png)