rdfs:comment
| - Śródziemie powstało prawdopodobnie po upadku Wielkich Latarnii, kiedy Valarowie uciekli z Almaren. W Latach Drzew Arda wciąż była mniej więcej symetryczna. Centralny ląd nazywano Endorem, czyli Śródziemiem. Znajdowały się tam dwa wielkie morza: Helkar na północy i Ringil na południu, pozostałości po Latarniach. Śródziemie otaczały wielkie łańcuchy górskie: od zachodu Góry Popielate i Góry Błękitne, od północy wypiętrzone przez Melkora Góry Żelazne, od wschodu Góry Czerwone i Góry Żółte. Po obu stronach leżały dwa wielkie oceany, od wschodu Belegaer oddzielał Aman a od zachodu Morze Wschodnie oddzieliło ląd zwany potem Lądem Słońca. Na dalekiej północy stworzył swoje imperium Morgoth, który wzniósł twierdzę Utumno i roztoczył ogromny łańcuch gór, aby ochronić się przed Valarami. Prawie w ce
- Śródziemie – fikcyjna kraina. Określenie to używane jest zarówno na określenie całego świata Ardy opisanego w Hobbicie, Władcy Pierścieni i Silmarillionie, oraz jako nazwa głównego kontynentu Ei zwanego również Endorem. Historia Śródziemia podzielona jest na kilka Er. Hobbit i Władca Pierścieni opowiadają o wydarzeniach, które miały miejsce pod koniec Trzeciej Ery, podczas gdy Silmarillion zajmuje się głównie Pierwszą Erą. Świat Śródziemia był pierwotnie płaski, lecz stał się kulą pod koniec Drugiej Ery za sprawą boskiej interwencji Eru Ilúvatara.
|
abstract
| - Śródziemie powstało prawdopodobnie po upadku Wielkich Latarnii, kiedy Valarowie uciekli z Almaren. W Latach Drzew Arda wciąż była mniej więcej symetryczna. Centralny ląd nazywano Endorem, czyli Śródziemiem. Znajdowały się tam dwa wielkie morza: Helkar na północy i Ringil na południu, pozostałości po Latarniach. Śródziemie otaczały wielkie łańcuchy górskie: od zachodu Góry Popielate i Góry Błękitne, od północy wypiętrzone przez Melkora Góry Żelazne, od wschodu Góry Czerwone i Góry Żółte. Po obu stronach leżały dwa wielkie oceany, od wschodu Belegaer oddzielał Aman a od zachodu Morze Wschodnie oddzieliło ląd zwany potem Lądem Słońca. Na dalekiej północy stworzył swoje imperium Morgoth, który wzniósł twierdzę Utumno i roztoczył ogromny łańcuch gór, aby ochronić się przed Valarami. Prawie w centrum Endoru, na wschód od mórz Mroczny Władca wypiętrzył Góry Mgliste, aby utrudnić Oromëmu podróże na wschód. Całą północ Morgoth spowił ciemnościami. Od zachodu dobiegała poświata Dwóch Drzew, pozostawiając kraje wschodnie w cieniu, rozświetlanym tylko światłem gwiazd, aż do czasu powstania Słońca. W nieznanym czasie, być może podczas Wielkiej Bitwy Potęg kształt Śródziemia uległ zmianie. Zachodnia linia brzegowa stała się bardziej urozmaicona i przesunęła się na wschód, Wschodnie Morze zmieniło kształt i oddzieliło od Endoru Ciemny Kraj. Brak jest wzmianek o Morzu Ringil, co może sugerować, że przekształciło się lub połączyło ze Wschodnim Morzem w nowy kształt. Góry Żółte przesunęły się bliżej centrum oddzielając potem od siebie krainy południowe. Część gór Czerwonych prawdopodobnie zapadła się.
- Śródziemie – fikcyjna kraina. Określenie to używane jest zarówno na określenie całego świata Ardy opisanego w Hobbicie, Władcy Pierścieni i Silmarillionie, oraz jako nazwa głównego kontynentu Ei zwanego również Endorem. Historia Śródziemia podzielona jest na kilka Er. Hobbit i Władca Pierścieni opowiadają o wydarzeniach, które miały miejsce pod koniec Trzeciej Ery, podczas gdy Silmarillion zajmuje się głównie Pierwszą Erą. Świat Śródziemia był pierwotnie płaski, lecz stał się kulą pod koniec Drugiej Ery za sprawą boskiej interwencji Eru Ilúvatara. Nadrzędnym bóstwem książek Tolkiena jest Eru Ilúvatar. Na początku Ilúvatar stworzył duchy zwane Ainurami, które wraz z nim tworzyły boską muzykę. Ainur Melkor (Morgoth), niszczył harmonię muzyki, dopóki Ilúvatar nie rozpoczął trzeciego tematu, którego Ainurowie nie mogli pojąć, jako że nie byli jego źródłem. Ich pieśń symbolizowała historię całego wszechświata i jego mieszkańców. Wtedy Ilúvatar stworzył Eä, wszechświat, zaś Ainurowie uformowali w nim Ardę, Ziemię, będącą "kulą pośród pustki". Świat, wraz z przestworzami oddzielony jest od Kumy - pustki. Czternastu najpotężniejszych z Ainurów, którzy zstąpili na Ardę i którym Eru powierzył pieczę nad światem zwano Valarami. W Pierwszej Erze, Arda przedstawiana była jako statek lub wyspa pływająca w oceanie okrężnym (Vaiya), który tworzy wody pod powierzchnią Ardy oraz powietrze nad nią. Słońce i Księżyc, a także niektóre gwiazdy (w tym Wenus) krążą wewnątrz Vaiya i są częścią Ardy. Po Upadku Númenoru Arda zmienia się w kulisty świat, podobnie do prawdziwej Ziemi. Kontynent Amanu zostaje przeniesiony poza świat i na powierzchni nowego globu powstają nowe lądy. Historia Ardy dzieli się na trzy okresy - Lata Latarni, Lata Drzew i Lata Słońca.
|