rdfs:comment
| - right|thumb|250px|Fiodor Berg Fiodor Fiodorowicz Berg (albo Teodor Berg, właśc. Friedrich Wilhelm Rembert von Berg, ur. 27 maja 1790 w Sagnitz (ob. Sangaste), Estonia, zm. 18 stycznia 1874 w Petersburgu, Rosja) – geodeta, feldmarszałek, hrabia Wielkiego Księstwa Finlandii, Namiestnik Królestwa Polskiego w latach 1863-1874.
|
abstract
| - right|thumb|250px|Fiodor Berg Fiodor Fiodorowicz Berg (albo Teodor Berg, właśc. Friedrich Wilhelm Rembert von Berg, ur. 27 maja 1790 w Sagnitz (ob. Sangaste), Estonia, zm. 18 stycznia 1874 w Petersburgu, Rosja) – geodeta, feldmarszałek, hrabia Wielkiego Księstwa Finlandii, Namiestnik Królestwa Polskiego w latach 1863-1874. Fiodor Berg pochodził z rodziny Niemców bałtyckich i urodził się najpewniej w 1790 roku, choć podawane są również daty 1789 lub 1793. Studiował na uniwersytecie w Dorpacie (dzisiejsze Tartu), następnie pracował jako geodeta w Turcji, Azji Środkowej i Bułgarii. W 1831 roku brał udział w wojnie z Polską, kierował jednym ze szturmów na Warszawę. Awansowany został na stopień generała-lejtnanta, w 1843 roku został kwatermistrzem armii w Królestwie Polskim, w 1853 roku został dowódcą wojsk w Estonii, a w 1855 generałem gubernatorem Finlandii. W 1863 roku został namiestnikiem Królestwa Polskiego. Podczas powstania styczniowego, 19 września 1863 roku, na Nowym Świecie przeprowadzono na niego nieudany zamach. Z Domu Interesów Andrzeja Zamoyskiego przy Nowym Świecie 69 na powóz, którym przejeżdżał Fiodor Berg, zrzucono kilka bomb zapalających, jednak żadna z nich nie raniła namiestnika. W akcie zemsty za atak budynek całkowicie zdemolowano. Fiodor Berg przyczynił się do bezwzględnego stłumienia powstania, a po jego upadku był odpowiedzialny za pacyfikację miejscowości, które udzieliły pomocy powstańcom, ponadto wprowadził w Królestwie Polskim zarząd policyjny. Urzędował na Zamku Królewskim. Funkcję namiestnika pełnił do swojej śmierci w 1874 roku. Dla jego upamiętnienia jego imię nosiła współczesna ulica Traugutta (ul. Berga w latach 1869-1916) oraz ulica Chałubińskiego (ul. Teodora w latach 1881-1917). Od jego imienia wzięła się również nazwa osady wojskowej Rembertów.
|