| rdfs:comment
| - thumb|Některé šody jsou zvláštní Schody (vyslovujeme s německým akcentem, tedy "Šody") jsou archaickou lunaparkovou atrakcí z dob, kdy ještě obezita nebyla tak rozšířená. Jako relikt starých dobrých časů zůstávají v některých domech, budovách, prametru, ba i rozličných stavbách a to převážně z nostalgických důvodů. Obvykle je tvoří několik jednotlivých šodů, což sou takové kvádříčky, co sou všechny stejné a jsou za sebou do takové pyramidky. Jednotkou šodů je jeden šod a jedny šody mohou mít několik šodů, kde slovo několik znamená více než jeden až bžilion. thumb|Plně mlunifikované šody
- Całe życie jest wędrówką Po schodach schodzeniem Nie jest życie żadną dróżką Nie może skończyć się powodzeniem. Całe życie schodzisz po schodach Stopni już nie licząc mijasz piętra kolejne Staczając się ku piwnicom, myślisz o dachach Trzymasz się poręczy, lecz te także chwiejne. Nie ma drogi powrotnej, tylko zatracenie Nie wrócisz czasu, nie pójdziesz do góry Tylko w dół idź, tam twa dusza w cenie Poczekasz tam na swoje piękne córy. Tak! Dążąc do wybawienia staczamy się na dno A od potępienia dzieli nas tylko jeden krok. Image:CC-BY-SA icon.svg cc-by-sa
- thumbW 1984 r. stara, owdowiała kobieta mieszkała sama w dwupiętrowym domu. Była kompletnie unieruchomiona i przykuta do swojego wózka inwalidzkiego. A od czasu zagadkowej śmierci jej męża, potrzebowała pomocy dozorcy który codziennie ją odwiedzał i pomagał w jej codziennych obowiązkach. Poza schodami znajdował się wąski korytarz z trzema zamkniętymi drzwiami wzdłuż niego. Sprawdzał co znajdowało się za każdymi drzwiami. Pusta sypialnia, nic. Łazienka, nic. Stał się niespokojny i powoli podszedł do sypialni gdzie śpi stara kobieta. Na górze nie było telefonu.
|
| abstract
| - Całe życie jest wędrówką Po schodach schodzeniem Nie jest życie żadną dróżką Nie może skończyć się powodzeniem. Całe życie schodzisz po schodach Stopni już nie licząc mijasz piętra kolejne Staczając się ku piwnicom, myślisz o dachach Trzymasz się poręczy, lecz te także chwiejne. Nie ma drogi powrotnej, tylko zatracenie Nie wrócisz czasu, nie pójdziesz do góry Tylko w dół idź, tam twa dusza w cenie Poczekasz tam na swoje piękne córy. Idę tą samą drogą, wypatrując wybawienia Aniołów, czystych myśli, mieczy Boga Bunt podnoszę przeciw władcom tego mienia Lecz ci się śmieją, bo przede mną jeszcze długa droga. Potem wpadnę w łapska obłudy, kłamstwa i cierpienia Nienawiści mnie nauczą, kłamstwa mi pokażą Pokażą mi jak niszczyć życie ludzkiego plemienia A o wybawieniu swoją opinię mi także wyrażą. Tak! Dążąc do wybawienia staczamy się na dno A od potępienia dzieli nas tylko jeden krok. Image:CC-BY-SA icon.svg cc-by-sa
- thumbW 1984 r. stara, owdowiała kobieta mieszkała sama w dwupiętrowym domu. Była kompletnie unieruchomiona i przykuta do swojego wózka inwalidzkiego. A od czasu zagadkowej śmierci jej męża, potrzebowała pomocy dozorcy który codziennie ją odwiedzał i pomagał w jej codziennych obowiązkach. To co powodowało najwięcej trudności było to, że dwa piętra w jej domu były połączone tylko starymi, walącymi się schodami. Kiedy stara kobieta potrzebowała przemieścić się pomiędzy dwoma piętrami, dozorca musiał dźwigać jej wątłe ciało jak niemowlę w górę i w dół schodów. Jednego dnia, policja otrzymała telefon od wdowy. Wydarzyło się morderstwo. Ponieważ jednostki policji były ograniczone w tym czasie i morderca uciekł z miejsca zbrodni tylko jeden detektyw został wysłany, żeby przeprowadzić pierwszy raport z miejsca zbrodni. Kiedy zajechał tam zobaczył ciało dozorcy rozwalone na piętrze z wyrwanymi strunami głosowymi, który zostawił kałużę krwi na pierwszym piętrze domu. Stara kobieta siedziała na górze schodów w swoim wózku inwalidzkim oglądając go, nieruchomo i w ciszy. Wydawało się, że jest w szoku. Od razu oznaczył ją jako świadka, zważywszy na jej niemożliwość poruszania się w górę i w dół po schodach, i ponieważ była ona uwięziona na górze w czasie, kiedy morderstwo miało miejsce. To było podobne do śmierci jej męża, który został uduszony podczas snu na kanapie na dole lata temu. Detektyw włożył swoje rękawiczki, zrobił zdjęcia, zebrał dowody i zabezpieczył ciało zanim koroner przyjechał; wszystkie rutynowe sprawy. Zbadał już całe pierwsze piętro po jakieś wskazówki, wtedy zapytał starą kobietę, czy może spojrzeć na górze. Stwierdziła, że była na górze cały czas i nikt oprócz niej nie był na górze tego dnia. Niezależnie od tego, detektyw wszedł po schodach, a ona powoli i niepewnie odsunęła się. Poza schodami znajdował się wąski korytarz z trzema zamkniętymi drzwiami wzdłuż niego. Sprawdzał co znajdowało się za każdymi drzwiami. Pusta sypialnia, nic. Łazienka, nic. Stał się niespokojny i powoli podszedł do sypialni gdzie śpi stara kobieta. Otworzył je i wszystko wyglądało normalnie. Łóżko, szafa i stolik nocny z lampką. Sprawdził każdą ścianę w pokoju w przerażeniu, ale nie przeraziło go to, co odkrył, ale czego nie odkrył. Sprawiło to, że stanął jak martwy i powoli sięgał po pistolet w kaburze. To był tak nieznaczący szczegół, który kompletnie przeoczyli na ostatnim śledztwie w sprawie śmierci jej męża. Na górze nie było telefonu. Od razu usłyszał hałas. Wyciągnął pistolet i wybiegł z pokoju. Jedyne, co znalazł, to pusty wózek inwalidzki na górze schodów. Przetłumaczone z Creepypasta Wik===== Kategoria:Opowiadania Kategoria:Legendy miejskie
- thumb|Některé šody jsou zvláštní Schody (vyslovujeme s německým akcentem, tedy "Šody") jsou archaickou lunaparkovou atrakcí z dob, kdy ještě obezita nebyla tak rozšířená. Jako relikt starých dobrých časů zůstávají v některých domech, budovách, prametru, ba i rozličných stavbách a to převážně z nostalgických důvodů. Obvykle je tvoří několik jednotlivých šodů, což sou takové kvádříčky, co sou všechny stejné a jsou za sebou do takové pyramidky. Jednotkou šodů je jeden šod a jedny šody mohou mít několik šodů, kde slovo několik znamená více než jeden až bžilion. thumb|Plně mlunifikované šody
|
![[RDF Data]](/fct/images/sw-rdf-blue.png)