Dit artilleriestuk werd voor het eerst ingezet tijdens de Eerste Wereldoorlog bij de verovering van de forten rond Luik. Later kregen ook de steden Namen, Antwerpen, Maubeuge, Verdun, Oudenaarde en Ieper zijn verwoestende vuurkracht te verduren. thumb|left|150px| Het fort van Loncin na de Duitse beschieting met de Dikke Bertha Het wapen had een voor die tijd ongekend groot kaliber van 420 mm. Het wapen kon granaten afvuren van 1160 kilo. De houwitser kon doelen treffen tot op 9 km afstand.
Dit artilleriestuk werd voor het eerst ingezet tijdens de Eerste Wereldoorlog bij de verovering van de forten rond Luik. Later kregen ook de steden Namen, Antwerpen, Maubeuge, Verdun, Oudenaarde en Ieper zijn verwoestende vuurkracht te verduren. thumb|left|150px| Het fort van Loncin na de Duitse beschieting met de Dikke Bertha Het wapen had een voor die tijd ongekend groot kaliber van 420 mm. Het wapen kon granaten afvuren van 1160 kilo. De houwitser kon doelen treffen tot op 9 km afstand. De Duitse legerleiding drong er op aan om de mobiliteit van het stuk te verbeteren. De Dikke Bertha werd daarom opgedeeld in vijf onderdelen die apart met tractoren (in plaats van paarden) konden worden vervoerd. In totaal werden 7 stuks gebouwd die echter al in 1917 van het oorlogstoneel verdwenen, omdat ze binnen het vuurbereik van de vijandelijke artillerie achterbleven.