Από τις πρώτες επανδρωμένες αποστολές, ένα ήταν το σοβαρό θέμα που είχε προβληματίσει τόσο Σοβιετικούς όσο και Αμερικάνους: σε συνθήκες έλλειψης βαρύτητας, τα διάφορα φαγητά που έπαιρναν μαζί τους οι αστροναύτες (σε ειδικά διαστημικά τάπερ) πετούσαν κι έφευγαν, με αποτέλεσμα οι πιονιέροι του διαστήματος όχι μόνο να αναγκάζονται να κυνηγούν το φαγητό τους για ώρες, αλλά και πολλές φορές να μένουν και νηστικοί από πάνω στο τέλος.
Από τις πρώτες επανδρωμένες αποστολές, ένα ήταν το σοβαρό θέμα που είχε προβληματίσει τόσο Σοβιετικούς όσο και Αμερικάνους: σε συνθήκες έλλειψης βαρύτητας, τα διάφορα φαγητά που έπαιρναν μαζί τους οι αστροναύτες (σε ειδικά διαστημικά τάπερ) πετούσαν κι έφευγαν, με αποτέλεσμα οι πιονιέροι του διαστήματος όχι μόνο να αναγκάζονται να κυνηγούν το φαγητό τους για ώρες, αλλά και πολλές φορές να μένουν και νηστικοί από πάνω στο τέλος. Σαν αρχική λύση δοκιμάστηκαν τροφές σε μορφή αλοιφής (μπριζόλα σε σωληνάριο, τσιπούρα σε σωληνάριο), για να κατεβάσουν όμως έστω και μια μπουκιά απ' αυτές οι αστροναύτες έκαναν κάτι γκριμάτσες που έμειναν αξέχαστες στην ιστορία της κατάκτησης των άστρων.