About: dbkwik:resource/7Gbc9l_ZID6oGKb_b3IIqg==   Sponge Permalink

An Entity of Type : owl:Thing, within Data Space : 134.155.108.49:8890 associated with source dataset(s)

AttributesValues
rdfs:label
  • Żądza sławy
rdfs:comment
  • Kiedy miłosnym upojony szałem, Milcząc, w zachwycie, przed tobą klęczałem, Pewny, że niebo oglądam na jawie — Ty wiesz, najdroższa, czym myślał o sławie! Ty wiesz, że szczęściem wzgardziwszy kłamanem, Ułudą świata, czczym poety mianem, Pełen znużenia, równiem był zdrętwiały Na zgrzyt szyderstwa i na dźwięk pochwały. Mógłżem się wrzawą wzruszać oddaloną, Gdy ty, swą główkę kładąc mi na łono, Szepczesz, serdeczne tłumacząc porywy: „Powiedz, czy kochasz? powiedz, czyś szczęśliwy? Czy twoje serce sprzyja mi wzajemnie? Czy nie przełożysz już innej nade mnie?" Oczarowany głosem, spojrzeniem, pieszczotą, Milczałem, chłonąc czar całą istotą — I anim myślał, że ta chwila błoga Koniec mieć musi. — I cóż? Przyszła trwoga; Na głowę moją spadły huraganem Łzy, skargi, klątwy... Dziś, z sercem starganem,
dcterms:subject
Tytuł
  • Żądza sławy
dbkwik:resource/LnuiOV1ARnBg2yIsYieKHw==
  • Wiktor Gomulicki
dbkwik:resource/WglBShsp9V9mYtToH6YeZw==
  • Wiersz
dbkwik:wiersze/pro...iPageUsesTemplate
Autor
  • Aleksander Puszkin
abstract
  • Kiedy miłosnym upojony szałem, Milcząc, w zachwycie, przed tobą klęczałem, Pewny, że niebo oglądam na jawie — Ty wiesz, najdroższa, czym myślał o sławie! Ty wiesz, że szczęściem wzgardziwszy kłamanem, Ułudą świata, czczym poety mianem, Pełen znużenia, równiem był zdrętwiały Na zgrzyt szyderstwa i na dźwięk pochwały. Mógłżem się wrzawą wzruszać oddaloną, Gdy ty, swą główkę kładąc mi na łono, Szepczesz, serdeczne tłumacząc porywy: „Powiedz, czy kochasz? powiedz, czyś szczęśliwy? Czy twoje serce sprzyja mi wzajemnie? Czy nie przełożysz już innej nade mnie?" Oczarowany głosem, spojrzeniem, pieszczotą, Milczałem, chłonąc czar całą istotą — I anim myślał, że ta chwila błoga Koniec mieć musi. — I cóż? Przyszła trwoga; Na głowę moją spadły huraganem Łzy, skargi, klątwy... Dziś, z sercem starganem, Jak obłąkany przez pustynne mroki, Stoję, nie wiedząc, dokąd zwrócić kroki. I nowe czucie w sercu mym się budzi: Chcę być wywyższon nad tłum zwykłych ludzi — Pożądam sławy! Pragnę swoje imię Zrobić tak głośnym, by w kadzideł dymie Ciebie w solenne spowinęło dźwięki; Byś na kształt tknięcia niewidzialnej ręki Obecność moją czuła bez ustanku, By wszystko, mówiąc o dawnym kochanku, Wciąż ci przed oczy stawiało: noc ciemną, Park, gdzie ostatni raz mówiłaś ze mną, W ciszy drzew wielkich tajemnicze drżenie, Moje zaklęcia i twoje milczenie... * Желание славы (oryginał w języku rosyjskim) Image:PD-icon.svg Public domain
Alternative Linked Data Views: ODE     Raw Data in: CXML | CSV | RDF ( N-Triples N3/Turtle JSON XML ) | OData ( Atom JSON ) | Microdata ( JSON HTML) | JSON-LD    About   
This material is Open Knowledge   W3C Semantic Web Technology [RDF Data] Valid XHTML + RDFa
OpenLink Virtuoso version 07.20.3217, on Linux (x86_64-pc-linux-gnu), Standard Edition
Data on this page belongs to its respective rights holders.
Virtuoso Faceted Browser Copyright © 2009-2012 OpenLink Software