| rdfs:comment
| - 250px|thumb|Gigant mgielny Mgielne giganty (ang. fog giants) to kuzyni gigantów chmurowych, w rzeczywistości znacznie bystrzejsze i dyskretniejsze niż mówią traktujące o nich pieśni. Są to potężne (8 metrów wzrostu) istoty o nogach przypominających pnie drzew i bardzo silnie rozwiniętych wskutek ciągłych ćwiczeń muskułach. Mają mlecznobiałą skórę, która ułatwia im skuteczne ukrycie się we mgle. Mają białe, długie włosy i obfite owłosienie na rękach, nogach i klatce piersiowej, ich twarze jednak pozbawione są zarostu. Giganci mgielni zwykle nie noszą zbroi, polegając na wrodzonej zręczności i twardości swej skóry. Nieliczni spośród nich korzystają z pancerza z łusek białego smoka wzmocnionego srebrem. Uwielbiają potężne ornametowane maczugi, wykonane z wypolerowanego i wybielonego drewna lu
|
| abstract
| - 250px|thumb|Gigant mgielny Mgielne giganty (ang. fog giants) to kuzyni gigantów chmurowych, w rzeczywistości znacznie bystrzejsze i dyskretniejsze niż mówią traktujące o nich pieśni. Są to potężne (8 metrów wzrostu) istoty o nogach przypominających pnie drzew i bardzo silnie rozwiniętych wskutek ciągłych ćwiczeń muskułach. Mają mlecznobiałą skórę, która ułatwia im skuteczne ukrycie się we mgle. Mają białe, długie włosy i obfite owłosienie na rękach, nogach i klatce piersiowej, ich twarze jednak pozbawione są zarostu. Giganci mgielni zwykle nie noszą zbroi, polegając na wrodzonej zręczności i twardości swej skóry. Nieliczni spośród nich korzystają z pancerza z łusek białego smoka wzmocnionego srebrem. Uwielbiają potężne ornametowane maczugi, wykonane z wypolerowanego i wybielonego drewna lub kości. Polują zazwyczaj w grupach liczących po kilka osób, czasem łącząc siły z gigantami chmurowymi. Preferują ataki z zaskoczenia (najczęściej we mgle). Są niezrównane w miotaniu głazów, w zwarciu natomiast walczą przy pomocy maczug i pięści, rzadziej mieczy. Świetny słuch i węch utrudnia zaskoczenie tych istot. Ich jaskinie z reguły zabezpieczone są łatwo uwalnianymi stosami kamieni lub drewna, które spadają na głowy zaskoczonych intruzów. Mgielne giganty są dumne ze swej siły i umiejętności bojowych. W czasie polowań chętnie współzawodniczą ze sobą i porównują swe umiejętności. Jedna z ich ulubionych gier, nosząca nazwę kopsi, polega na rzucaniu do siebie coraz większymi głazami i łapaniu ich, do momentu aż wszystkie pary poza jedną spudłują. Rodziny mgielnych gigantów zamieszkują jaskinie, kaniony lub zarośla w najbardziej odległych i niedostępnych rejonach mokradeł, bagien, lasów lub wybrzeży. Mężczyźni z reguły zajmują się polowaniem, nie oddalając się zbytnio od miejsca zamieszkania. Zgodnie z tradycją młody gigant nie jest zdolny do żeniaczki dopóki nie zdobędzie przynajmniej jednej dużej ozdoby ze srebra. Z tego powodu spotyka się czasem wędrujących młodzików tej rasy, poszukujących wspólnie takiego skarbu. Mgielni giganci rzadko współpracują z innymi rasami, choć można je nakłonić do wykonania jakiejś pracy za opłatą bądź wymiany dóbr z istotami o podobnym nastawieniu do świata. Ich ulubioną zapłatą jest rzecz jasna srebro. Między szczepami tych istot zdarzają się czasem dysputy terytorialne, zwłaszcza w okresach niedoboru zwierzyny. Jeśli są to przyjazne grupy, spór zostaje rozwiązany poprzez pojedynek w kopsi lub siłowanie na rękę. Jeśli dochodzi do walki, rzadko jest ona krwawa. Mgielne giganty lubią gotowane mięso, zwłaszcza istot kopytnych, takich jak konie, jelenie, krowy i centaury. Najczęściej pieką swą zdobycz przy ogromnym ognisku, nadziawszy ją wcześniej na miecze. Na desery preferują owoce i łakocie, a jeśli jest dostępny, także spirytus lub gorzałkę. Same nie potrafią wytwarzać alkoholu, wymieniają go więc na inne towary. Wielu posiada drewniane fajki, w których palą źdźbła mleczy, tytoń zdecydowanie zbyt mocny dla płuc mniejszych istot. Z uwagi na swe rozmiary, mgielne giganty konsumują duże ilości pożywienia i wymagają stosunkowo dużego terytorium łowieckiego by zaspokoić swe potrzeby. Często oznaczają granice swych terenów znakami na głazach i drzewach, gniewnie reagując na ich niszczenie lub złośliwe przekręcanie. Ich ścieżki są łatwe do znalezienia, ale zabezpieczone groźnymi pułapkami, najczęściej wywołującymi deszcz głazów i tym podobne efekty.
|
![[RDF Data]](/fct/images/sw-rdf-blue.png)