De heilige Bonifatius van Lausanne of Bonifatius van Brussel (Brussel, 1180 - Abdij Ter Kameren, 19 februari 1265) is een heilige van Brabantse afkomst (familienaam vermoedelijk Clutinc). Hij genoot een geestelijke opleiding in de Abdij Ter Kameren bij Brussel en in Parijs. Hij werd nadien deken van de Sint Goedelekerk te Brussel. Van 1222 tot 1229 doceerde hij in Parijs; daarna trok hij naar Keulen. In 1231 werd hij bisschop van Lausanne. Acht jaar later gaf hij de bisschopszetel terug, maar bleef wel wijdingsbisschop.
De heilige Bonifatius van Lausanne of Bonifatius van Brussel (Brussel, 1180 - Abdij Ter Kameren, 19 februari 1265) is een heilige van Brabantse afkomst (familienaam vermoedelijk Clutinc). Hij genoot een geestelijke opleiding in de Abdij Ter Kameren bij Brussel en in Parijs. Hij werd nadien deken van de Sint Goedelekerk te Brussel. Van 1222 tot 1229 doceerde hij in Parijs; daarna trok hij naar Keulen. In 1231 werd hij bisschop van Lausanne. Acht jaar later gaf hij de bisschopszetel terug, maar bleef wel wijdingsbisschop. Toen keizer Frederik II in 1245 op het concilie van Lyon werd afgezet, maakte Bonifatius de excommunicatie van de keizer bekend in zijn bisdom. Daarop werd hij door de keizer uit zijn bisdom verdreven en keerde Bonifatius terug naar Brussel. Hij trok zich terug in de Abdij Ter Kameren. Bonifatius wordt aangeroepen tegen koorts. Hij werd in 1702 heilig verklaard. Zijn feestdag is op 19 februari.