| Attributes | Values |
|---|
| rdfs:label
| - Poezye Michała - Anioła Buonarrotego - 20
|
| dcterms:subject
| |
| Tytuł
| |
| dbkwik:resource/JvmuHjXQYc_EMmq-yMXeWg==
| |
| dbkwik:resource/LnuiOV1ARnBg2yIsYieKHw==
| |
| dbkwik:resource/WglBShsp9V9mYtToH6YeZw==
| |
| dbkwik:resource/X7l0opWu667RHDeQudG4LA==
| |
| dbkwik:wiersze/pro...iPageUsesTemplate
| |
| dbkwik:resource/bHw63L1wmuMwBrNgy6bsPw==
| |
| dbkwik:resource/Nh6GShQ-tfkvgRF_MXGXtQ==
| |
| dbkwik:resource/RGAtTh-ulgEaMlVBWQUrGg==
| - Se'l fuoco fosse alla bellezza eguale
De' bei vostri occhi, che daquei si parte,
Non fora in petto alcun gelata parte
Senza l'ardor che si crudel n'assale.
Ma'l ciel pietoso d'ogni nostro male,
Del sovrano splendor che'n voi comparte
Lo intero rimirar ci toglie in parte.
Per l'incendio temprare aspro e mortale.
Non è par, dico, il fuoco alla beltade;
Che sol di quella parte uom s'innamora.
Che, vista ed ammirata, è da noi intesa.
Però se, lasso; in questa inferma etade
Non vi par che per voi io arda e mora
Poco conobbi, e l'alma è poco accesa.
|
| dbkwik:resource/S7jJPR7zXyOP5Rojv-dWqw==
| - Gdyby ta miłość którą z ócz twych piję
Wyrównywała sile ich wyrazu —
Czyżby tak zimnem było serce czyje,
Żeby je żar ten niespalił odrazu?
Lecz niebo widząc jaka dola nasza,
W swem miłosierdziu żar tego ogniska.
Co z twoich oczu zabójczo wytryska.
Coraz łagodzi i coraz przygaszą.
Dla tego piękność silniejsza płomieni:
Bo człowiek tylko pali się ku temu,
Co widzi, dotknie, pozna i oceni.
I ja podobnież — niedziw się staremu;
Jeśli dla ciebie i duszą i ciałem
Niedość goreję — snać że niepoznałem. —
|
| Autor
| |
| is dbkwik:resource/JvmuHjXQYc_EMmq-yMXeWg==
of | |
| is dbkwik:resource/X7l0opWu667RHDeQudG4LA==
of | |
![[RDF Data]](/fct/images/sw-rdf-blue.png)