abstract
| - thumb|right|Dominicus van Silos De heilige Dominicus van Silos (Cañazs, 1000- Silos, 10 december 1073) was een Spaans geestelijke. Dominicus stamde uit een boerenfamilie en was in zijn jeugd schaapherder. Hij werd monnik bij de benedictijnen van het klooster van San Millán de Cogolla. Hij werd priester, novicenmeester en prior. Koning Garcia III van Navarra gaf hem het bevel de bezittingen van het klooster te geven, maar Dominicus weigerde en hij werd samen met twee medebroeders verdreven. Zij zochten bescherming bij koning Ferdinand I van Kastilië en vonden een nieuw onderkomen in het klooster van San Sebastian in Silos, waar Dominicus abt werd. De gemeenschap die in 954 gesticht was had maar 6 monniken meer en was een financiële en religieuze ruïne. Dominicus herstelde het klooster in zijn oude glorie en het werd een centrum voor boekkunst, kunsten, goud- en zilverwerk en naastenliefde voor de plaatselijke behoeftigen. Dominicus werd een van de meest geliefde Spaanse heiligen. Vele mirakels werden aan hem toegeschreven, vooral voor zwangerschappen. De staf van Dominicus werd gebruikt om de koninginnen van Spanje te zegenen en werd bij hun kraambed geplaatst. Zijn feestdag is op 20 december. Hij wordt aanroepen tegen watervrees, tegen insecten, tegen dolle honden, tegen hondsdolheid en is de patroonheilige van de gijzelaars, de zwangere vrouwen, de gevangenen en de schaapherders. Hij wordt afgebeeld als een abt, omringd door de zeven deugden.
|