| rdfs:comment
| - Stanisław Lanckoroński - hetman polny koronny, syn Jana, chorążego podolskiego, maż rycerski, stawając od pierwszej młodości do boju, gromił Tatarów i Kozaków pod wodza hetmana wielkiego koronnego Koniecpolskiego; odznaczył się szczególnie pod Martynowem w 1624. Mianowany kasztelanem halickim 1646, podczas rozruchów wojennych za Jana Kazimierza walczył mężnie pod {{kamieniec|Kamieńcem]], Ostropolem, Zbarażem i Krasnem. W 1649 został kasztelanem kamienieckim, 1650 wojewodą bracławskim, 1651 wojewoąa ruskim i nareszcie 1654 hetmanem polnym. Walczył też ze Szwedami, od których poniósł kleskę pod Wojniczem 23 września 1655: z hetmanem wielkim koronnym Stanisławem Potockim i innymi należał czynnie do zawiązania konfederacji tyszowieckiej i ciągle stał wiernie na przeciw Szwedom przy boku
|
| abstract
| - Stanisław Lanckoroński - hetman polny koronny, syn Jana, chorążego podolskiego, maż rycerski, stawając od pierwszej młodości do boju, gromił Tatarów i Kozaków pod wodza hetmana wielkiego koronnego Koniecpolskiego; odznaczył się szczególnie pod Martynowem w 1624. Mianowany kasztelanem halickim 1646, podczas rozruchów wojennych za Jana Kazimierza walczył mężnie pod {{kamieniec|Kamieńcem]], Ostropolem, Zbarażem i Krasnem. W 1649 został kasztelanem kamienieckim, 1650 wojewodą bracławskim, 1651 wojewoąa ruskim i nareszcie 1654 hetmanem polnym. Walczył też ze Szwedami, od których poniósł kleskę pod Wojniczem 23 września 1655: z hetmanem wielkim koronnym Stanisławem Potockim i innymi należał czynnie do zawiązania konfederacji tyszowieckiej i ciągle stał wiernie na przeciw Szwedom przy boku króla, wspierając go radą i czynem; zmarł w 1657, pochowany we Lwowie. SO
|
![[RDF Data]](/fct/images/sw-rdf-blue.png)