| rdfs:comment
| - Ulica Żytnia – ulica położona na Woli, która biegnie od ul. Żelaznej do ul. Sokołowskiej [[Plik:Żytnia.JPG|right|thumb|250px|Ulica Żytnia (rejon ul. Okopowej)]] Ulica była pierwotnie drogą narolną między terenami Starej Warszawy oraz sióstr brygidek z Nowolipia, oficjalną nazwę uzyskała w 1770 roku – zaczerpnięto ją od żyta, zboża, które tu uprawiano. W XVIII wieku stało tu dziewięć domów. Po likwidacji Okopów Lubomirskiego ulica została uregulowana, a działki rozparcelowane – zaczęto na nich budować pierwsze, biedne kamienice. Na początku XX wieku biegła jedynie do ul. Młynarskiej.
|
| abstract
| - Ulica Żytnia – ulica położona na Woli, która biegnie od ul. Żelaznej do ul. Sokołowskiej [[Plik:Żytnia.JPG|right|thumb|250px|Ulica Żytnia (rejon ul. Okopowej)]] Ulica była pierwotnie drogą narolną między terenami Starej Warszawy oraz sióstr brygidek z Nowolipia, oficjalną nazwę uzyskała w 1770 roku – zaczerpnięto ją od żyta, zboża, które tu uprawiano. W XVIII wieku stało tu dziewięć domów. Po likwidacji Okopów Lubomirskiego ulica została uregulowana, a działki rozparcelowane – zaczęto na nich budować pierwsze, biedne kamienice. Na początku XX wieku biegła jedynie do ul. Młynarskiej. W 1924 roku ulicę przedłużono na zachód do Tyszkiewicza (początkowo pod roboczą nazwą Nowożytnia). W latach 30. XX wieku w rejonie ul. Płockiej swoją siedzibę miała polskokatolicka parafia Zbawiciela Świata (jeszcze do lat 60. XX wieku wracał projekt wybudowania w tym miejscu katedry). W 1939 roku ulica rozpoczynała swój bieg u zbiegu z Żelazną i Nowolipkami, po czym kierowała się na zachód, krzyżując się kolejno z ulicami: Wolność, Wronią, Okopową, Gibalskiego, Karolkową, Młynarską i Szlenkierów, by zakończyć się u zbiegu z ul. Tyszkiewicza. W planach było przedłużenie ulicy na zachód, przez Zbożową i Płocką do (zależnie od planu) Gostyńskiej lub Górczewskiej. Podczas powstania warszawskiego toczyły się tutaj ciężki walki, prowadzone przez zgrupowanie "Parasol", została także uwieczniona w tekście powstańczej piosenki Pałacyk Michla. Zabudowa została w znacznym stopniu zniszczona podczas II wojny światowej. W 1949 roku na rogu ul. Okopowej powstał dworzec autobusowy (istniał do 1980 roku), a w latach 50. i 60. XX wieku otoczenie ulicy zabudowano osiedlami Muranów i Młynów. W 1956 roku ulica została przedłużona do ul. Sokołowskiej. W latach 90. XX wieku zabudowano teren dawnego dworca autobusowego (w rejonie ul. Okopowej), a w przyszłości, po schowaniu ul. Okopowej w tunelu, na uwolnionym miejscu ma powstać nowa przecznica (26/27 KD) oraz zabudowa mieszkalno-usługowa. Ulica rozpoczyna swój bieg na skrzyżowaniu z ul. Żelazną i ul. Nowolipki, po czym kieruje się na zachód, krzyżując się kolejno z ulicami: Wolność, Skwer Kardynała Stefana Wyszyńskiego, Okopową, E. Gibalskiego, Karolkową, Młynarską, Szlenkierów, Leonarda, E. Tyszkiewicza, Płocką i Syreny, by zakończyć się u zbiegu z ul. Sokołowską. [[Plik:Żytnia, Wolność (krzyż przydrożny).JPG|right|thumb|250px|Kapliczka na rogu ul. Wolność]] [[Plik:Żytnia_(nr_52).JPG|right|thumb|250px|Kamienica (nr 52)]] Przy ul. Żytniej znajdują się współcześnie następujące obiekty:
* róg ul. Wolność – kapliczka
* ul. Żytnia 1 – Kościół Miłosierdzia Bożego i św. Faustyny
* ul. Żytnia 11 – Kaplica Sióstr Uczennic Boskiego Mistrza
* ul. Żytnia 32 – Kamienica
* ul. Żytnia 32a – Kamienica
* ul. Żytnia 36 – IV Komenda Rejonowa Policji
* ul. Żytnia 38/40 – Szkoła Podstawowa Nr 166 im. Żwirki i Wigury
* ul. Żytnia 39 – Pawilon d. Szpitala Szlenkierów
* ul. Żytnia 42/44 – Cmentarz Ewangelicko-Reformowany
* ul. Żytnia 52 – Kamienica
* ul. Żytnia 54a – Dom przedwojenny
* ul. Żytnia 59 – Kamienica (w głębi posesji)
* ul. Żytnia 61 – Kamienica
* ul. Żytnia 64 – Biblioteka dla Dzieci i Młodzieży nr 25
* Skwer Rodziny Lilpopów
* ul. Żytnia 71 – Przedszkole nr 172 im. Danuty Wawiłow
* ul. Żytnia 79 – Niepubliczne Przedszkole Waldorfskie
* ul. Żytnia 83 – Kamienica Spośród nieistniejących obiektów należy wymienić przede wszystkim dawne zakłady przemysłowe: fabrykę kawy "Pluton" M. Tarasiewicz i s-ka (nr 10), zakłady W. Paschalskiego (nr 15/17) oraz fabrykę wag Weber, Dähne & Comp” (nr 21). Ponadto pod numerem 36 znajdował się dom starców. W miejscu zakładów Paschalskiego po wojnie działał dworzec autobusowy, z którego do dzisiaj zachował się fragment ogrodzenia. Dawniej nazwę Żytnia nosiła także ulica Żywiecka w Ursusie oraz ulica Mielnicka na Bukowie. Ponadto część ulicy wyłożona jest nawierzchnią z klinkieru. Żytnia
|
![[RDF Data]](/fct/images/sw-rdf-blue.png)