| rdfs:comment
| - Stanisław Kiszka (? - 1513 lub 1514) - syn Piotra, hetman wielki litewski, wojewoda smoleński. Marszałek nadworny Kazimierza Jagiellończyka, gdy ten był wielkim księciem litewskim. W 1496 towarzyszył z kilkoma tysiącami Litwinów królowi Janowi Olbrachtowi w wyprawie bukowińskiej, skąd, wracając, za Bracławiem rozgromił kosz tatarski. W tym czasie został namiestnikiem smoleńskim. W 1499 walczył z Moskalami. W kwietniu 1500 r. posłował do Moskwy, potem jako wojewoda smoleński bronił dzielnie Smoleńska, obleganego w tymże roku przez Dymitra Iwanowicza Żyłkę, syna Iwana III; szturmy były prowadzone dniem i nocą, ale Dymitr odstąpił, straciwszy dużo ludzi, gdy się dowiedział, że nadchodzi odsiecz pod Czechem Janem Czernym i kasztelanem trockim Stanisławem Białym. W 1502 Dymitr oblegał powtórnie
|
| abstract
| - Stanisław Kiszka (? - 1513 lub 1514) - syn Piotra, hetman wielki litewski, wojewoda smoleński. Marszałek nadworny Kazimierza Jagiellończyka, gdy ten był wielkim księciem litewskim. W 1496 towarzyszył z kilkoma tysiącami Litwinów królowi Janowi Olbrachtowi w wyprawie bukowińskiej, skąd, wracając, za Bracławiem rozgromił kosz tatarski. W tym czasie został namiestnikiem smoleńskim. W 1499 walczył z Moskalami. W kwietniu 1500 r. posłował do Moskwy, potem jako wojewoda smoleński bronił dzielnie Smoleńska, obleganego w tymże roku przez Dymitra Iwanowicza Żyłkę, syna Iwana III; szturmy były prowadzone dniem i nocą, ale Dymitr odstąpił, straciwszy dużo ludzi, gdy się dowiedział, że nadchodzi odsiecz pod Czechem Janem Czernym i kasztelanem trockim Stanisławem Białym. W 1502 Dymitr oblegał powtórnie Smoleńsk, broniony przez Kiszkę w ciągu trzech miesięcy na czele 800 piechoty zaciężnej i szlachty miejscowej. Dymitr stracił 6 000 ludzi w szturmach i musiał zwinąć oblężenie 23.X. W maju 1503 r. Kiszka zniósł 3 000- Tatarów za Horodkiem nad Prypecią. W 1505 r. przeszedł do opozycji przeciwko Glińskiemu. Gliński namawiał potem króla Aleksandra, by zgładził w Brześciu Kiszkę. Obronił go Jan Łaski, który wystąpił ostro przeciw tym zamiarom. W 1506 ruszył w 10 000 pod Kleck przeciwko 30000 Tatarów Bety'ego i Burnusza Girejów, ale z powodu choroby siedział w powozie i sława zwycięstwa kleckiego przypadła kniaziowi Michałowi Glińskiemu. Po odkryciu zdrady Glińskiego został hetmanem wielkim i razem z marszałkiem Zabrzezińskim i biskupem łuckim Wójciechem posłował do panów rad koronnych na sejm elekcyjny w Piotrkowie (list. 1506). W kampanii króla Zygmunta w r. 1508 walczył pod Wiaźmą. UT
|
![[RDF Data]](/fct/images/sw-rdf-blue.png)