* lío ; (De liá). m. Dixo d’ una koza k’ ehtá dezordenáo o enrreáo i no ze zabe por’ onde metehle mano. Un lío de kableh. Un lío de kuerdah. 2. embroyo enrréo, konfuzión, baruyo, dezorden, grehka, ezt… 3. Mentira, embroyo. É lío ke m’ á kontáo Danié. 4. armá un lío. f embroyá. Azerze argien un lío. Embroyarze.
flexion verbale Catégorie:Flexion verbale [ˈlio] 1.
* Première personne du singulier du présent de l’indicatif de liar.
* lío ; (De liá). m. Dixo d’ una koza k’ ehtá dezordenáo o enrreáo i no ze zabe por’ onde metehle mano. Un lío de kableh. Un lío de kuerdah. 2. embroyo enrréo, konfuzión, baruyo, dezorden, grehka, ezt… 3. Mentira, embroyo. É lío ke m’ á kontáo Danié. 4. armá un lío. f embroyá. Azerze argien un lío. Embroyarze.
flexion verbale Catégorie:Flexion verbale [ˈlio] 1.
* Première personne du singulier du présent de l’indicatif de liar.