O wielkiem szczęciu — dziwnem — niepojętem Druchny — jabłonki tęskne szepcą słowa, A każda płonie wzruszeniem różowa... I cała ziemia cieszy się dziś świętem, Bo zegar świata godzinę wydzwania Wiosny i kwiatów — słońca i kochania. ...Znów maj ogrody w biel przystroił śnieżną... Znów ciebie wołam tęsknotą bezbrzeżną... Image:PD-icon.svg Public domain
O wielkiem szczęciu — dziwnem — niepojętem Druchny — jabłonki tęskne szepcą słowa, A każda płonie wzruszeniem różowa... I cała ziemia cieszy się dziś świętem, Bo zegar świata godzinę wydzwania Wiosny i kwiatów — słońca i kochania. ...Znów maj ogrody w biel przystroił śnieżną... Znów ciebie wołam tęsknotą bezbrzeżną... Image:PD-icon.svg Public domain