De Chaldeeuwse liturgie is de liturgie welke gevolgd wordt door de Assyrische Kerk en door een aantal Oosters-katholieke Kerken ontstaan uit deze Kerk, onder meer de Chaldeeuws-katholieke Kerk en Syro-Malabar-katholieke Kerk. Er zijn drie versies van het Eucharistisch Gebed:
* deze van de apostelen( Thaddeus en Maris),
* deze van Nestorius
* deze van Theodorus van Mopsuestia, de Uitlegger. De eerste is de normale vorm; hiervan werd ook de Malabar-versie afgeleid. De derde wordt gebruikt van de eerste zondag van de Advent tot Palmzondag.
De Chaldeeuwse liturgie is de liturgie welke gevolgd wordt door de Assyrische Kerk en door een aantal Oosters-katholieke Kerken ontstaan uit deze Kerk, onder meer de Chaldeeuws-katholieke Kerk en Syro-Malabar-katholieke Kerk. De Chaldeeuwse liturgie wordt ook Oost-Syrische liturgie genoemd en ook Assyrische en Perzische liturgie, alhoewel ze ontstaan is in Odessa. De liturgische taal is het Syrisch. De oorsprong van de rite is onbekend. Volgens de traditie heeft de apostel Thomas – op zijn weg naar Indië – het christendom gebracht in Mesopothamië, Assyrië en Perzië. Hij liet Thaddeus en Maris de zorg voor de nieuwe christenen op zich nemen. Aan hen wordt de liturgie toegeschreven. Omstreeks 650 zou Patriarch Yeshuyab III een herziening hebben doorgevoerd. Volgens sommigen is de Chaldeeuwse ritus ontwikkeld uit de Antiocheense. Er zijn drie versies van het Eucharistisch Gebed:
* deze van de apostelen( Thaddeus en Maris),
* deze van Nestorius
* deze van Theodorus van Mopsuestia, de Uitlegger. De eerste is de normale vorm; hiervan werd ook de Malabar-versie afgeleid. De tweede wordt gebruikt op de Epifanie en de feestdagen van Johannes de Doper, Diodorus van Tarsus, Theodorus van Mopsuestia en Nestorius. Deze drie laatsten worden doctors ecclesiae of kerkleraren genoemd. De derde wordt gebruikt van de eerste zondag van de Advent tot Palmzondag.