Szarańcza (ang. locust) to prawdziwa plaga wielu światów materialnych, potrafiąca w ciągu kilku minut zmieść z powierzchni ziemi całoroczne plony lub ogołocić z liści cały las. Pojedyncze osobniki nie są dłuższe niż 5 centymetrów i są koloru brązowego lub zielonego. Latają bardzo szybko, przemierzając w ciągu dnia niesamowite odległości w poszukiwaniu pożywienia. Pocierając tylnymi odnóżami o odwłok wydają charakterystyczny, niemożliwy do zapomnienia dźwięk. Roje szarańczy liczą sobie od 10 tysięcy do miliona osobników. Nie są szczególnie groźne dla zwierząt i humanoidów, choć wejście w rój może się skończyć bolesnym ugryzieniem i utratą orientacji. Roślinność w miejscu żerowania tych owadów jest natomiast pożerana do ostatniego listka i ziarenka. Do przegnania szarańczy najskuteczniejszy
Szarańcza (ang. locust) to prawdziwa plaga wielu światów materialnych, potrafiąca w ciągu kilku minut zmieść z powierzchni ziemi całoroczne plony lub ogołocić z liści cały las. Pojedyncze osobniki nie są dłuższe niż 5 centymetrów i są koloru brązowego lub zielonego. Latają bardzo szybko, przemierzając w ciągu dnia niesamowite odległości w poszukiwaniu pożywienia. Pocierając tylnymi odnóżami o odwłok wydają charakterystyczny, niemożliwy do zapomnienia dźwięk. Roje szarańczy liczą sobie od 10 tysięcy do miliona osobników. Nie są szczególnie groźne dla zwierząt i humanoidów, choć wejście w rój może się skończyć bolesnym ugryzieniem i utratą orientacji. Roślinność w miejscu żerowania tych owadów jest natomiast pożerana do ostatniego listka i ziarenka. Do przegnania szarańczy najskuteczniejszy jest ogień, dym lub bieżąca woda. Rój rozpada się po śmierci połowy jego członków. Szarańcza jest szczególnie niebezpieczna z powodu szybkiego rozmnażania się (każda samica składa do stu ja rocznie). Ich naturalnymi wrogami są małe owadożerne zwierzęta, które redukują w sposób naturalny ich populację.