abstract
| - Oosters christendom of oosterse Kerken is de term die oorspronkelijk werd gebruikt voor de Kerken in het oosten van het Middellandse Zeegebied, in het bijzonder die in het Byzantijnse Rijk. Thans wordt ermee bedoeld de Kerken van Oost- en Zuidoost-Europa en van het Midden-Oosten. Door emigratie bevinden zich vele leden van oosterse Kerken in West-Europa en Amerika, zodat het begrip niet meer uitsluitend geografisch bepaald is. Men maakt onderscheid tussen:
* de oriƫntaals-orthodoxe Kerken (soms oudorthodoxe Kerken, pre-- of non-chalcedoonse Kerken genoemd)
* de oosters-orthodoxe Kerk(en) (ook wel orthodoxe Kerk(en) genoemd)
* de oosters-katholieke Kerken (verbonden met de rooms-katholieke Kerk) Deze Kerken zijn, zoals de Latijnse Kerk, ontstaan uit de "oerkerk" van Jeruzalem, maar onderscheiden zich door eigen eredienst, wetgeving, gebruiken, cultuur en dergelijke. Conflicten tussen de verschillende kerkgemeenschappen leidden tot scheuringen of schisma's en hadden tot gevolg dat bepaalde kerkgemeenschappen hun eigen weg gingen. Wereldwijd schat men het aantal oosters-orthodoxen op 225 tot 300 miljoen en het aantal oosters-katholieken op 16 miljoen.
|