Hiob lub Job (hebr. אִיּוֹב) – postać biblijna, mieszkaniec Us (obecnie Arabia Saudyjska), bohater starotestamentowej Księgi Hioba powstałej ok. V wiek p.n.e. Życie Hioba stało się przedmiotem zakładu między Bogiem a Szatanem. W wyniku tego zakładu Hiob został pozbawiony majątku i rodziny oraz dotknięty trądem, co miało wystawić jego wiarę na próbę. Mimo dotykających go nieszczęść i wątpliwości Hiob pozostał wierny Bogu, który nagrodził go za to przywróceniem i pomnożeniem zdrowia, mienia i dzieci. W Koranie Hiob występuje pod imieniem Ayub i jest jednym z proroków.
Hiob lub Job (hebr. אִיּוֹב) – postać biblijna, mieszkaniec Us (obecnie Arabia Saudyjska), bohater starotestamentowej Księgi Hioba powstałej ok. V wiek p.n.e. Życie Hioba stało się przedmiotem zakładu między Bogiem a Szatanem. W wyniku tego zakładu Hiob został pozbawiony majątku i rodziny oraz dotknięty trądem, co miało wystawić jego wiarę na próbę. Mimo dotykających go nieszczęść i wątpliwości Hiob pozostał wierny Bogu, który nagrodził go za to przywróceniem i pomnożeniem zdrowia, mienia i dzieci. Od jego imienia powstał w języku polskim związek frazeologiczny hiobowa wieść – zła, tragiczna wiadomość. Hiobowy problem dotkniętego niesczęściem i zmagającego się z losem człowieka stał się motywem wielu utworów muzycznych, literackich i filozoficznych. W Koranie Hiob występuje pod imieniem Ayub i jest jednym z proroków.